Op het gloednieuwe label Sounds of Hell verschijnt het eerste album van Demenzia Mortis, Anti Kult. Voor liefhebbers van ongemeen harde black en death metal doorspekt met talloze invloeden maar vooral badend in een late eighties en nineties-vibe.
Een goed metalalbum begint met een alleszeggende intro en dat hebben ook de heren van Demenzia Mortis begrepen. Dies Irae gooit alle clichés uit het genre op een hoopje: het luiden van de klokken, Gregoriaanse gezangen, een imam die zich op zijn toren tot de gelovigen richt en het stijgende noise-niveau zorgen voor de gepaste dreiging. Uiteindelijk wordt alles, toch onverwacht, doorbroken door een spervuur van een machinegeweer.
Het eerste echte nummer, Codex 666, gaat er meteen met een rotvaart vandoor. Goed 200 beats per minuut. Ook het stemgeluid gaat alle kanten uit. Van brullende hardcore tot grollende grind. Bovendien bevat het nummer meer tempowisselingen dan dat de heren ongetwijfeld van onderbroek veranderen. Het is echt wel een binnenkomer, Daarna is het de beurt aan het titelnummer. Een Metallica-achtige gitaarriedel als intro waar de plaat …And Justice For All in doorschemert. Na goed anderhalve minuut wordt het register wat opengetrokken en opent de zanger zijn strot. Voor fans van Marduk, Behemoth en Dark Funeral.
Bij Triste Paysage ebt onze aandacht voor het eerst wat weg. Geen slecht nummer maar misschien toch een tikkeltje te lang om te blijven boeien. Geef ons dan maar Dark Resolution. Net als je denkt dat het nummer niet meer sneller kan, pompt de drummer er nog enkele tikken bij. Wat een machine moet die drummer zijn! Met een outro die, bij de start, wat schatplichtig is aan Raining Blood wordt het nummer beëindigd.
Op hetzelfde elan gaat het verder. Op nummer 9 bevindt zich al de outro, Tranquility And Silence – maar het is slechts een voorbode van de bonus track My Blood Runs Black. Waarom een bonustrack is ons een raadsel. Het is één van de beste nummers van de plaat. Het geheel krijgt een extra dimensie door de stem van gastzangeres Anouk van Bleedskin en Lilith Kumiho.
Einde van de vinylplaat maar de cd-liefhebbers worden op de digipack nog getrakteerd op twee geremixte nummers van de debuutep Memento Mori, namelijk Blood Ritual en Memento Mori. Liefhebbers van Marduk, Behemoth en Dark Funeral zullen met deze release ongetwijfeld duimen en vingers aflikken.
