Onze landgenoot Bart Piette is de bezieler van het eigenzinnige rituele dark ambient project Dead Man’s Hill. Piette was al in het verleden actief met het sjamanistische folkproject Kinderen Van Moeder Aarde. Het weven van duistere rituele spinsels is ondertussen zijn handelsmerk geworden. Piette’s vorige werk Inner Journeys Through The Living Temples Of Water was er eentje om te koesteren. Onze nieuwsgierigheid was dan ook groot om zijn laatste album wat dieper te gaan beluisteren. Het deerde ons niet dat The Sacrifice eigenlijk begin dit jaar al werd uitgebracht (door het Amerikaanse Black Mara label) want naar wat we te horen kregen bleek al vlug dat er een grensverleggend stukje geluidskunst op ons bord terechtkwam.
The Sacrifice sleurt de luisteraar mee in een onwaarschijnlijke trip van diepe en duistere elektronische landschappen. Piette vlecht op een subtiele wijze rituele en folk elementen aan elkaar tussen de raadselachtige elektronische deiningen. Het album bevat griezelige vocale uitspattingen die net uit een gekkenhuis of ondergrondse martelbunker lijken te komen. Het angstaanjagende gekrijs en gehuil maakt van The Sacrifice een uitgesproken horrortrip waar pijn en ellende schering en inslag zijn. De overgangen van de sluimerende doodsangsten naar rustige fragmentjes met iets hoopvollere signalen versterken nog eens de sonische wereld van nachtmerries. Eenmaal meegesleurd in de hypnotiserende afgrond van The Sacrifice wordt het aartsmoeilijk om dit album los te laten.
De duistere klankdampen van Dead Man’s Hill testen en verleggen de grenzen van de luistercomfortzones, ze haken zich diep vast in de zintuiglijke wereld van de ontvanger die niet zomaar zonder kleerscheuren uit deze luisterreis zal geraken. Bij deze waarschuwen we voor de hoge intensiteit en emotionele diepgang van dit grensverleggende elektronisch horroravontuur. Een dikke aanrader voor de rituele dark ambient liefhebbers.
https://www.facebook.com/deadmanshill/