Nights In The Scullery is de eerste plaat van het Belgische Darqo, en staat vol met donkere sludge, aaneengeregen met rustigere stukken. De plaat bestaat uit 5 nummers, die Darqo aan elkaar mixte met soundscapes. Op de cover staan, als leidraad onder het artwork, de titels en de tijdstippen waarop de nummers beginnen. De manier waarop het geheel aan elkaar gemixt is geeft de indruk dat het 1 lange, dikke homp sludge is. Dit reflecteert goed de titel van de plaat, die vrij vertaald “Nachten In De Bijkeuken” betekent. Bij “scullery” dacht ik eerder aan een vochtige grot met schedels of iets dergelijks. De muziek klinkt alsof je een bende nozems nachtenlang opsloot in zulks een grot, en niet met (bij)keukengerief.
De nummers zijn atmosferisch sterk, met huilende kelen op de achtergrond van de sludge-betonmolen. De zanger gebruikt zijn stem echter veelal als megafoon en de simpele gitaar -en basriffs blijven met stevige regelmaat op je gezicht timmeren, al zijn er ook veel stukken waarbij Darqo even uit de rode zone gaat. Als de zanger bijvoorbeeld hoog uithaalt met zijn stem, of als er een koude gitaarpartij wordt gespeeld aan het begin van een nummer, kan ons aangezicht verpozen en beschutting zoeken voor de volgende lading. Sommige stukken duren dan weer wat lang, wat de flow een beetje weghaalt uit de al aan elkaar gemixte plaat. Een ander nadeel van het aan elkaar mixen van de plaat vind ik ook dat je als luisteraar nergens houvast hebt om de hooks van een nummer te onthouden. Dit draagt wel bij tot de knijpende sfeer van de plaat, dus zoek maar zelf uit of je het leuk vindt of niet. Darqo is een band met een geluid dat goed werkt, en ik ben zeker benieuwd om ze live te zien.
Jeffrey Prutklucht
