Kwakkelweer, een zomer op zijn Belgisch, van regen naar oververhitte dagen die dan zonder uitzondering uitmonden in een pittig onweersbuitje met vliegende daken en overstroomde kelders tot gevolg… Een mens zou voor minder een beetje chillen.
Als het thuisfront dan ook nog te kampen krijgt met een aantal onverwachte, onvoorziene calamiteiten, dan kan een schijfje als dat van het uit Belfast, Ierland afkomstige Córas Trio al eens deugd doen.
Sinds 2022 vormen drummer Conor McAuley, fiddle-speler Kevin McCullagh en gitarist en elektronica-specialist Paddy McKeown het trio met de bedoeling traditionele muzikale elementen uit hun thuisland te vermengen met hedendaagse improvisatie en jazz. In een nummer als opener Jackie Fitzpatrick’s klinkt deze vermenging heel duidelijk door. Dat is niet het geval met elk van de acht stukken die dit schijfje sieren, of het moet eraan liggen dat onze kennis van traditionele Ierse muziek niet echt een hoogvlieger is.
In elk geval is het trio er zeer in onderlegd daar ze ook deel uitmaken van een poule muzikanten in Belfast die op geregelde tijdstippen samenkomen om traditionele Ierse deuntjes te spelen. Die vormen later de basis om ze een Córas Trio-behandeling te geven waarbij onder meer ook elektronica een plaats krijgt.
Het zorgt bij momenten voor ingetogen musiceren om dan weer te vervellen naar net niet uitbundig opgaan in wat het trio aan het spelen is.
Traditie in samenspel met avant-garde, innovatieve folk, improvisatie in samenspel met free jazz waarbij de geest van Sun Ra en Arnold Schönberg gezellig rond dartelt.
Rust brengen in het hoofd op een geavanceerde manier.
