Na meer dan 150 shows en het afscheid van basgitarist Julien Diels trok Cocaine Piss terug naar Chicago om samen met Steve Albini in zijn Electrical Audio studio de opvolger van hun ep Piñacolalove op te nemen. Diels werd vervangen door Farida Amadou waardoor de cake binnen de band voortaan eerlijk verdeeld kan worden tussen mannen en vrouwen. Als voorbode op dit nieuwe album, dat in de vroege lente van volgend jaar zal verschijnen, brengt Cocaine Piss een 12″ uit met daarop twee singles en drie remixen van oudere nummers van de band.Zangeres Aurélie Poppins maakt ons tijdens My Cake in amper een minuut duidelijk dat we niet van haar cake mogen eten. Bijhorende videoclip mag er ook wezen en werd gemaakt door Laetitia Bica, een bekend gezicht uit de Luikse modewereld, die tevens het artwork van deze vinyl verzorgde.De attitude die de band afgelopen jaren uitstraalde blijft aanwezig, maar we horen naast de kenmerkende punk/hardcore sound nu ook invloeden uit 90’s grunge/noise. Pretty Pissed is een headbanger die binnenkomt als een kopstoot. We vermoeden dat de cake van Poppins toch opgegeten werd door één of andere rebel, met deze song als gevolg.Amper twee minuten duren de nieuwe songs maar ze maken ons benieuwd naar het full album dat volgend jaar zal verschijnen. De herinterpretaties van Inner Unicorn, Treehouse en Piñacolalove door bevriende muzikanten zijn gewaagd en dat heeft zijn gevolgen. Party Harders, gekend van het feestnummer The Pope of Dope dat ze samen met The Subs uitbrachten, slagen nog wel in hun opzet maar de twee andere mixen doen ons bitter weinig. De drie remixen duren samen vier maal langer dan de originele Cocaine Piss songs op deze vinyl en dat had echt niet gemoeten voor ons. Geef ons maar Cocaine Piss in zijn puurste vorm: kort en krachtig.My Cake is uit als 12″ via Hypertension Records en verkrijgbaar in drie verschillende kleuren vinyl.
