De naam van bandleider Diego Di Vito zou bekend in de oren kunnen klinken. Hij is namelijk de gitarist bij de postrockers We Stood Like Kings, een band die een voorkeur heeft voor het maken van scores bij film en wiens muziek, ook zonder film, altijd filmisch overkomt. De band is er een meester in om beelden op te wekken met hun muziek, zelfs als de beelden ontbreken.
Die voorliefde voor soundtracks vinden we ook terug op het debuut van Chatte Royal, de band waar Di Vito zich helemaal kan uitleven.
Samen met gitarist Teo Crommen, bassist François Hannecart en drummer Dennis Vercauteren presenteert hij ons acht nummers die zweven tussen post- en mathrock, met de nadruk op het laatste.
Behoorlijk complexe instrumentale muziek die bijna continu weet te rocken. Er is nauwelijks plaats voor spielerei en ander gepingel, wat binnen het mathrockgenre al eens durft voorvallen. Er gewoon voor gaan, meestal in een stevige versnelling, waardoor stilzitten best wel moeilijk wordt.
Het kwartet bracht eerder twee ep’s uit, respectievelijk Septembre (2020) en Petit Pansement (2022). Geen van die nummers prijkt op Mick Torres Plays Too F***ing Loud en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Uit Mons (Bergen) zijn ze afkomstig, een stadje dat ons ook al La Jungle bracht, om maar één band te noemen die er al in slaagde een breder publiek aan te spreken. Wel, dat zou dit Chatte Royal ook zomaar kunnen overkomen.
BANDCAMP ALBUM / FACEBOOK / KAPITÄN PLATTE
