Die gekke Bram Weijters toch. Heeft ie weer z’n Crazy Men bijeengeroepen voor een te gekke nieuwe plaat: The Return. Opnieuw speuren ze naar de roots van de Belgische experimentele jazzrock en duiken er pareltjes op van de zwaar onderschatte Marc Moulin, de jong gestorven Koen De Bruyne, en anderen. Opnieuw bewijzen de heren dat er zoiets bestaat als 21ste eeuwse jazzrock.
De Crazy Men, dat zijn de A-listers uit de hedendaagse jazzscène. Namen van andere groepen waarin ze spelen klinken heel bekend: Cargomas, STUFF., Dans Dans, ex-BRZZVLL, … Hun groepsnaam verwijst naar de lp Here Comes the Crazy Man van Koen De Bruyne, waarvan een origineel exemplaar uit 1974 tegenwoordig vlot 150 euro geprijsd staat op Discogs.
In navolging van Miles Davis zochten in de jaren ’70 ook in België jazzmuzikanten naar een mix van jazz en rock. Spilfiguren waren onder andere Marc Moulin en zijn band Placebo en Koen de Bruyne.
Met veertien herwerkingen van nummers van een jonge Philip Catherine, Placebo, het Palle Mikelborg ensemble, Bob Porter, Cos en Koen de Bruyne vormt The Return muzikaal een samenhangend geheel. Je voelt dat die gasten er goesting in hebben om samen deze hommage te brengen. Ze benaderen de originele versies met een open geest en serveren een mix van zware funk, psychedelica, kalmere stukken, bijna chaos, heavy rock en jaren 70-softpornomuziek.
In een rechtvaardige wereld is de single Planes de soundtrack bij de achtervolging- dan wel afknalscène in de volgende Tarantino.
Bram Weijters: Piano en keyboards, Sam Vloemans: Trompet en percussie, Andrew Claes: C- Melody Sax, EWI, Wavedrum en Bass Clarinet, Vincent Brijs: Baritone Sax, Dries Laheye: Bass en Steven Cassiers: Drums. Aangevuld met Gerben Brys: Bass en Toine Thys: Tenor Sax (track 9)