Bloedtranen, bloedverlies, bloedbad, bloedbroeder, bloeddoop, bloeddruk, bloedneus, bloedrijk. Op Tranen, de langverwachte éérst ep van Bloed is het al bloed wat de klok slaat. En dan hadden we de bloedband nog niet genoemd. Ja, letterlijk dan: Bloed is immers het project van broers Toon, Tuur en zus Fieke Soete.
Of je oren gaan bloeden na het beluisteren van dit verpletterende debuut? Misschien, maar je hoeft dan ook die versterker niet per se op te blazen natuurlijk. Alleszins neemt Bloed de luisteraar mee op een ongelooflijk intense en compromisloze rit vol furieuze energie, absoluut brute riffs, ritmes, kapotte elektronica, opgefokte industrial, met raggende, razende, spokende vocals en onontkoombare percussie en dreunen. Oh, en dat het luid mag, maar denk aan die versterker…
Met de behoorlijk dwarse beklijvende drones in Verlies I, is het nog even stilte voor de storm. Nu ja, stilte. Maar dan barst toch echt wel de hel los. De vooruit gestuurde gebalde single Bad, een energiebom vol ontploffingsgevaar, kondigde het al aan: dit is the big next thing in industrial metal een noise. Ongefilterd, rauw en ongenadig gesmeten in ons gezicht. En dan gaat het nog een stapje verder met de geniale storm die Broeder is, ons compleet omver blazend met nog meer pure woede en energie.
Doop start als een ongelooflijk dreigende soundscape, die zich langzaam maar zeker slepend laat gelden als een absolute noise-drone en -bom. Met heel veel angstaanjagende geluidjes en een stem die uit de allerdiepste krochten van de hel lijkt te komen, zwemmend in een zee vol verstoorde en tegendraadse industrial noise. Net niet tot aan de complete catharsis om dan compleet stil te vallen, zachtjes uitstervend.
Maar waren we al klaar voor Druk? Pompend raggend helse industrial deathmetal en noise van de bovenste plank. The God Machine, Ministry en Nine Inch Nails in de mixer en compleet opgefokt. Met stem en elektronica in complete overdrive, om dan compleet, maar dan ook compleet zalig hels te te ontaarden. Lekker!
“I want to see your nose bleed!”, klinkt het in Neus. Pure, (h)eerlijke, spokende en catchy industrial, met een deathmetalinjectie. Rijk bonkt zich op gang met snelle drums, agressief en gemeen, weerom furieuze vocals, vette gitaren een sirene weerklinkt, terwijl de song slepend en ongenadig verder ragt. Even dachten we aan een onbedoelde driehoeksverhouding tussen The Haunted, Fear Factory en The God Machine.
Alleszins nog een absolute knaller op dit debuut, dat – net als Broeder, Bad en zeker Doop, Druk en Neus – overduidelijk solliciteert voor een plaatsje in een ongetwijfeld onverbiddelijk live set. Want hoe intens en energiek, en ongenadig hard Bloed ook klinkt op Tranen, dit lijkt ons een absoluut traktatie wanneer live gebracht. De keet ontploft. Wedden?
Met Verlies II wordt, iets volumineuzer en luider dan Verlies I enigszins rustig, maar niet minder wars en dwars, besloten. En dan ben je al door het geniale Tranen. Veel geniaal geweld in net iets meer dan een halfuurtje. Een indrukwekkend debuut, dat zich niet moet schamen tussen het werk van eerder genoemde namen.
Straffe krachttoer van Bloed.
Tranen is uit op het Dunk!-label en ook te vinden op de streaming-platformen.
We drukten onze wens al uit: dit moet je live meemaken. Welnu dat kan! Bijvoorbeeld op woensdag 29 oktober in Trix waar de band mag openen voor het onvolprezen Mechelse Pothamus.
Daarna kan je de band nog zien op volgende locaties en data:
08/11 – Storm Festival, Strombeek (met Pothamus, Cobra The Impaler, …)
29/11 – De Zwerver, Leffinge (met Wiegedood, Youff)
13/12 – De Duystere Markt, Genk (met Wiegedood, Gnome, Henge, …)
27/10 – Popallure, Nazareth (met Divided, BRIQUEVILLE)
17/01 – Club Wintercircus, Gent (met Cobra The Impaler, Modder)
15/05 – Dunk!festival, Zottegem
Gaan!