In 2018 leerden we Beech kennen met de zalige Teabag ep waar wel lekkere slacker indiepop op hoorden die in de lijn ligt van onder andere Big Star, Teenage Fanclub en Pavement. Melodieuze popsongs met een bijzonder randje dus. We moesten even geduld hebben voor we nieuwe Beech songs te horen kregen, ook al ging Kristof Souvagie al in 2019 terug de studio in om nieuwe songs in te blikken. Een jaar geleden kregen we de eerste single uit Artifact te horen: Summer’s Gone. Een prachtig nummer waar Souvagie alles zelf op inspeelde (zoals op alle andere songs, behalve de drums van A Big Surprise, die zijn door Laurens De Schutter ingespeeld).
We kregen nog meer nieuwe singles Scare A Soul, A Big Surprise, The Aftermath en At The Well uit het album waarin duidelijk op te horen is dat Souvagie streeft naar perfectie. Het is dan ook een sublieme plaat geworden die uitblinkt door catchy songs, ingetogen arrangementen en waarin af en toe de samenzang (waar Souvagie in duet gaat met zichzelf dus) meer kleur geeft aan de songs.
We kunnen begrijpen dat Souvagie ons getrakteerd heeft op vijf singles uit dit album want deze langspeler staat vol singles die roepen om op de radio gedraaid te worden. Deze talentvolle kerel weet hoe hij nummers moet schrijven met pakkende strofes en een aanstekelijk refrein. Iedere keer weet hij het perfect recept bij elkaar te schrijven wat dit album echt wel indrukwekkend maakt.
Artifact is een klein meesterwerkje dat heel veel aandacht verdiend maar waarschijnlijk niet zal krijgen. Voor iedereen die het wil horen: Beech heeft een prachtig album afgeleverd dat zeker in de eindejaarslijstjes moet terechtkomen.