Het is misschien geen goed gekozen bandnaam, zo gewoon Bau maar het kan hen geen fluit schelen. Enter de titel van de debuut 10inch van het uit Teramo, Italië afkomstige kwartet dat zich vormde tijdens de pandemie en dan maar zijn woede en ergernis vertaalde naar een portie verslavende noisy garagepunk.
In bands spelen die niet veel voorstelden is wat alle leden van Bau met elkaar gemeen hebben. En het heft graag helemaal zelf in handen houden, dat ook. DIY dus in al zijn geledingen, vanaf het begin. Elkaar stommelings tegen het lijf lopen tijdens het switchen van pubs, zo ontmoette bandleider Danilo di Francesco (gitaar), Stefano Galassi (drums), Gianluca “Mastino” Rosato (gitaar) en Eugenio “Barabba” Barracchini (zang).
Ergens in de zomer van 2021 leende di Francesco een stel microfoons en maakte de band opnames voor wat hun eerste release zou worden, een cassette op Goodbye Boozy Records.
Die siert, samen met een stel extra nummers, de vinylrelease Indifferentemente. Elf nummers garagepunk met een ferme scheut noise en ongebreideld experimenteren met de mogelijkheden van het genre, waar een snuif vermangelde blues nooit veraf is.
Het afsluitende Mondo Queer is een beetje een vreemde eend in de bijt. Een instrumentaaltje die de verveling toonzet die tijdens de rest van de nummers op een fellere manier wordt getoonzet.
Bau doet ons soms wat denken aan het latere werk van Pussy Galore, toen de band besloot om echte instrumenten te gebruiken.
De tien voorafgaande nummers klinken lekker rauw, energiek en vol van, zoals de titel al zegt, onverschilligheid. Een beetje zoals Oblivians die bij momenten tentoonspreiden. Hier en daar gaat het kwartet lekker loos, zoals in het schitterende Cancer en in John Montagu IV en het al net zo strijdvaardige A Loss.
Laat ze maar lekker verder klooien met hun geleende spullen, zeker als de output zo fraai is als dit schijfje.