Onze landgenoot Philippe Wauman levert met Forgotten Key zijn derde album af op het Amerikaanse Aural Films-label. Waumans elektronische geluidskalligrafie kreeg hierdoor ook enige bekendheid aan de andere kant van de oceaan. De enorme toewijding die deze artiest in zijn muziek stopt, uit zich in een rijk gevulde cataloog met interessante elektronische spinsels. Op Forgotten Key kneedt Wauman terug een weelderig palet aan klanken samen die resulteren in een diverse blend van elektronische muziek. Het filmische aspect is op Forgotten Key duidelijk aanwezig en hoort dan ook perfect thuis op Aural Films, een label waarop soundtracks van onbestaande films uitgegeven worden.
Wie Anantakara al een tijdje volgt weet dat de man uit Louvain-La-Neuve de luisteraar uitdaagt met onverwachte wendingen en sferen in zijn composities. Bij vorige albums kregen we soms wat minder uitgebalanceerde (lees slordige) omschakelingen voorgeschoteld. Op Forgotten Key slaagt Wauman er deze keer wel in zijn elektronisch boetseerwerk (ambient, elektronica, downtempo, etnische en neoklassieke stijlen) te laten versmelten met een ingetogen en gladdere productie. Vanzelfsprekend duikt er een diversiteit aan transformaties in de nummers op waarbij heel wat verborgen laagjes naar boven komen drijven. Wauman leeft zich tussen de vredige en mysterieuze ambientfragmenten uit met pianoriedels, Vangelis-achtig synthesizerwerk en avant-garde ritselingen.
Anantakara slaagt erin om op Forgotten Key zijn balsturigheid en devotie te vertalen in een boeiend en gevarieerd album waar genoeg scherpe kantjes op te vinden zijn. Er valt heel wat te beleven op dit elektronisch pakket dat zich niet zomaar presenteert als een hapklare brok. Een tweede verdienste met deze release is dat Wauman meer en meer een eigen stijl etaleert en een herkenbaar Anantakara geluid laat horen. De weg naar een origineler concept komt met dit album langzaam naar de oppervlakte. Een heuse aanrader voor de liefhebbers van prikkelende elektronische weefsels.
