De meeste winnaars van Humo’s Rock Rally brengen steevast en vrijwel onmiddellijk na de prijsuitreiking hun debuutplaat uit. Kwestie van het ijzer smeden als het heet is… In het geval van Charlie 45 (die de muziekwedstrijd won in 1992, toen dEUS ook in de finale zat) zitten we nog steeds te wachten op hun eerste wapenfeit. We dachten even dat dit het ook het geval zou zijn voor The Calicos die in 2018 werden gekroond tot winnaars. Maar de band van Quinten Vermaelen en co nam gewoon de tijd om te groeien en nog samen beter te klinken. Door de jaren heen zagen we de band op live optredens steeds intenser spelen en uitgroeien tot een hechtere groep.
Bijna drie jaar na hun winst en na zes pareltje van singles later, is hier eindelijk het debuutalbum. De opnames vonden plaats in de Bobonne studios van bassist Guido Op de Beeck, de productie deden ze zoveel mogelijk zelf, samen met Firmin Michiels (de oom van Op de Beeck die in het verleden veel Belpop-legendes heeft ondersteund). Voor de mix werkten ze samen met Tobie Speleman (blackwave., Gepetto & The Whales, EMY, The Haunted Youth).
Op het album staan negen sublieme nummers (alle singles staan erop, behalve Our House en Driftwood) met wondermooie rijke arrangementen. Het valt op dat de band niet alleen live gegroeid is, ook als songschrijvers zijn The Calicos geëvolueerd. Elk nummer werd uitgewerkt tot in het kleinste detail. Deze zes muzikanten vullen mekaar perfect aan zonder elkaars voor de voeten te lopen en dat zorgt voor magische momenten.
Vanaf het begin kregen The Calicos het americana label opgekleefd, dat geld vandaag de dag nog steeds maar hun geluid en songs zijn te rijk om ze onder één label te vatten. The Soft Landing is het bewijs dat ze er goed aan gedaan hebben om een tijd te wachten met deze plaat uit te brengen. Het is gewoon een perfect album geworden, een album met buitenlandse allure, een plaat om mee uit te pakken… een topplaat!
