Zo’n zes jaar geleden verscheen het eerste muzikale wapenfeit van de Kortrijkse band The Black Gasolines met de ep Dopamine Rush. Drie jaar later was er de debuutplaat It Took A Lifetime waarop de band een hele evolutie heeft ondergaan. Hun geluid klonk nog rijker, de Britpop invloeden waren verdwenen terwijl een scheut in hun geluid was binnengeslopen. Ze overschreven hun muziek toen als “theatrale art rock” en diezelfde lijn volgen ze nu verder op hun tweede langspeler.
White Residence is een conceptalbum waarin de band ons meeneemt naar een mistige winteravond in 1920 in een Engelse havenstad. Het album vertelt het fictieve verhaal van Jane, oprichter van de eerste vrouwelijke politieke partij ooit, The Entrepreneurs, die door de economische crisis helaas in de criminele onderwereld terechtkwam. Voor dit verhaal lieten ze zich beïnvloeden door de serie Peaky Blinders, de film Bonnie & Clyde en historische figuren uit die periode zoals actrice Clara Bow. Hun thuisstad Kortrijk staat centraal in de productie van deze plaat. De albumcover foto is daar genomen en het album is opgenomen in de Kortrijkse North Garden Studio’s van Filip Tanghe. Voor de productie werd er terug aangeklopt bij Sergey Steenackers met wie de band al jaren samenwerkt.
Glamrock dus, maar we horen ook de invloed van The Last Shadow Puppets en duistere theatraliteit in de lijn van Nick Cave. Ook nieuw in het The Black Gasolines geluid zijn de blazers en de soulvolle vrouwelijke backings die er samen voor zorgen dat hun geluid nog intenser, diverser en breder is geworden.
Het is een plaat die aanvoelt als een film waarbij je bij elk lied beelden kan fantaseren. De openingstrack What Are You Going To Do About It? is duidelijk de soundtrack bij het begin van de film en afsluiter Wildlife die voor tijdens de aftiteling. Daartussen staan negen indrukwekkende nummers die allemaal aparte verhalen vertellen en samen een mooi geheel vormen.
De arrangementen zijn net zoals op de vorige plaat indrukwekkend en de liedjes volgen niet de gewone “strofe refrein strofe refrein” opbouw. Hier en daar horen we heel diverse en onverwachte wendingen en boeiende bridges, elk nummer is heel origineel opgebouwd. De band is niet vies van wat bombast, maar het blijft gelukkig allemaal heel smaakvol.
Voor de gemiddelde radiozender is het misschien wat moeilijk om slechts een nummer te spelen uit deze plaat, we stellen ook voor dat ze gewoon heel het album integraal laten spelen.
The Black Gasolines stellen hun plaat voor op:
07/11 – Charlatan, Gent
20/11 – Cafee Cabron, Antwerpen
23/11 – Klimkaffe, Oudenburg
07/12 – Café Allee, Leuven