Tarmak verrees in 2015 uit de asse van de ter ziele gegane postrockband State of Time. De Gentse band nam voldoende tijd om te zoeken naar een eigen sound en te schrijven aan hun eerste ep. Met Plow levert het drietal een mooi visitekaartje af dat het lange wachten waard was.
Opener Krater start postrockgewijs traag en braafjes maar eens de registers opengetrokken, worden we algauw tegen het canvas gemept. Als een rode draad doorheen deze 25 minuten durende ep loopt de spannende kruisbestuiving tussen postrock enerzijds (Russian Circles, Pelican) en progrock (Tool, Opeth) anderzijds. Zelden klokken de tracks af onder de 6 minuten en dit zonder te vervelen.
Tweede track Petanque is onze favoriet op deze ep. Het nummer doet eerst wat denken aan Tool maar ook hier strooit de band met tempowissels en stevig gitaargeweld al vlug zand in de ogen. Het stevig slagwerk van drummer Simon Vandamme die ook bij Growing Horns de dienst uitmaakt, maakt de track nog potiger.
Op Krampus gaat de band door op hetzelfde elan en net wanneer je denkt dat ze teveel in herhaling gaan vallen is daar Toton waarop de band zich van zijn meest experimentele kant laat zien. Deze track kon ook een lang uitgesponnen jam zijn maar kan als nummer minder bekoren.
Alle tracks op Plow zijn instrumentaal op openingstrack Krater na. De zanger laat hier echter geen onvergetelijke indruk na en mist wat baard in de keel voor dit soort nummers. De keuze om instrumentaal te gaan, lijkt dan ook (voorlopig) de meest logische. Eens de Tarmak-weg goed ingereden/ingespeeld is, kan dit zeker een boeiende speler worden in de scene. Dit debuut – voorzien van mooi artwork en platenhoes – is een hoopvolle eerste stap op die lange weg. Te beluisteren via Bandcamp en alle digitale kanalen vanaf 21 mei.
Fabris Lemant
