“Terug naar de essentie, terug naar de kern! Geen compromissen, geen franjes, geen stomme modeshow…”, laat de Belgische electro-industrial pionier Johan Van Roy van Suicide Commando horen. En wel met een goeie reden, want de band is terug met hun nieuwe ep Final Stage.
En daarmee keren ze – zonder ook maar één seconde in nostalgie te vervallen – terug naar hun rauwe, compromiloze sound van hun begin. En als we al hun opgedane ervaring gedurende de jaren in rekening brengen, beseffen we dat we eigenlijk zelfs niet van ’terugkeer’, ‘nostalgie’, … mogen spreken. Want de zes tracks op de ep gaan wel terug naar hun basis, ontdaan van alle overbodigheden, maar staan er één voor één als een bunker, gebracht door een band die niet stilstaat, en dus ook niet ‘zomaar’ terugkeert.
En toch zijn vijf van de zes een herimprovisatie van nummers die we op hun debuutalbum Critical Stage (1994) terugvinden.
Where Do We Go From Here? (Final Stage) is dan ook een mooie titel om nieuwe doelen in gedachten te houden en mee te starten. Je kan hier- en dat geldt voor alle vijf herimprovisaties – onmogelijk spreken over een remix of een herwerking. Want het kloppende hart van de track blijft standvastig behouden, terwijl strakke, afgemeten ritmes de bewegende flow in de track stuwen, terwijl Van Roys stem ondoorgrondelijk rauw flaneert langs de hedendaags elektronische spinsels.
Ook H.I.V.+ (Disease Disease) kreeg een ziekelijk sterk vernieuwd jasje, met oppoppende donkere electro-bubbels, die als zwart git kapotspatten tegen de harddonkere mystiek. Traumatize (Shaking) werd in die mate herwerkt dat zelfs onze meest robtische zielen in trance geraken om er – ondanks de machinale vuurspuwende electrosound – hun dansbare souplesse te ontdekken.
Vertrouwen klonk nooit eerder zo onrustwekkend beangstigend als in deze vernieuwde Fate (Death Is Coming… Again) en Necrophilia (Body To Body) blijft ook in deze versie (nog meer!) een geschift intelligent, ongelofelijk uniek nummer.
En dan is er uiteraard ook nog De Weg, het eerste nummer ooit dat Suicide Commando in het Nederlands uitbracht, dat we enkele weken geleden als teaser voor deze release kregen. Onze moedertaal blijkt de laatste paar jaar méér dan ooit muzikaal te zijn, want – ook al zijn de rauw gebrachte woorden moeilijk te verstaan – is het een heerlijk complexe, zware track die de minimalistische beats in de intro laat aanzwellen tot een hypnotiserend duister anthem.
Eens een pionier, altijd een pionier? Dat kan je voor 99% van de bands wel uitsluiten. Maar reken Suicide Commando gerust tot die ene procent, want ze bestendigen met deze release toch maar weer deze welverdiende status, Baanbrekend en tot op de dag van vandaag nog steeds een inspirator voor nieuwe projecten.
Final Stage is digitaal, op cd en op vinyl verschenen via Out Of Line.
Facebook – Instagram – Bandcamp