Stellar Legions? Nooit van gehoord! Of toch tot voor enkele weken, want Stellar Legions is nieuw maar toch ook weer niet zo nieuw. Wat we daarmee bedoelen kan je lezen in het gesprek dat we hadden met ruimtevaarder Andrew Claes.
Claes speelde, samen met Bram Weijters, Klaas De Somer en Fre Madou, een aantal live sessies in Antwerpse cafés en ging vervolgens – opnieuw in groep – ravotten in de studio. Het resultaat was een hoop opnames die hij vervolgens dooreen husselde tot er een onweerstaanbaar, opgewekt en energiek album uit ontsproot.
Dub, rock, spacejazz, een flinke snuif Miles Davis en een geut Oosters gedachtegoed van het juiste soort werden geïnfuseerd in een grote pot ‘jazzpizzazz’ met als resultaat een waarlijk onweerstaanbare ode aan de levensvreugde. Voila, dat is Stellar Legions ten voeten uit.
Je gelooft ons niet? Luister dan even naar de eerste seconden van opener Alice, een ode aan Alice Coltrane. Indische belletjes en een sprankelende pianomelodie stimuleren ongenadig de aanmaak van ‘happy hormones’ terwijl we ons in gedachten, gekleed in luchtige gewaden, over eindeloze stranden zien hinkelen. Redelijk dubby gaat het er aan toe in Jahzz. In Wessel komen we met beide voeten terug op de grond en stampen we Bugge Wesseltoftsgewijs de dansvloer op gang.
In Oddysey wordt minutenlang met epische pianoakkoorden gegooid alsof het niets is. En net als je denkt: “Nu mogen ze het toch even wat kalmer aan doen”, doen ze dat ook effectief. Dosering.
In Witches mag er nog eens ongegeneerd naar Bitches Brew gerefereerd worden en daar heeft nog niemand buikpijn aan overgehouden, wij zeker niet. In Alcyone worden de Indische belletjes opnieuw van stal gehaald al blijven ze discreet op de achtergrond. Contemplatief gaat het er tot slot aan toe in Covix, de perfecte afsluiter van een album waar we ook in de toekomst nog vaak naar zullen luisteren.
Dat Andrew Claes met STUFF. en BRZZVLL interessant dingen deed, daar gaan we niet over discussiëren, maar wat hij met Stellar Legions uit zijn brein en vingers kneep, vinden wij toch net iets boeiender. Nu jij nog!