Söndörgö is een Hongaarse band, een klein familiebedrijfje eigenlijk want naast broers Áron, Benjamin en Salamon Eredics, speelt ook neef Dávid Eredics mee. Alleen bassist Ábel Dénes wordt niet uitgenodigd op familiefeesten; of hij dat erg vindt weten we niet. Elk van de Eredics mag zichzelf multi-instrumentalist noemen en de tambura, darbuka, klarinet, trompet, kaval en hulusi kunnen zich allen verheugen in de aandacht van een of meerdere van hen.
Het vijftal maakt al zo’n 30 jaar samen muziek in het folky genre waarbij het folk waarvan sprake, zich vooral ter hoogte van de Balkan bevindt. Het kan er dan ook energiek aan toe gaan ten huize Söndörgö en daar kan een mens alleen maar blij van worden!
Over naar de andere kant van de Atlantische oceaan alwaar de in Chicago geboren altsaxofonist Chris Potter al een hele tijd furore maakt in de jazz wereld. Soms deed/doet hij dat in eigen naam, vaak werkt(e) hij samen met grote namen als Pat Metheny, Paul Motian, Joe Lovano of zelfs Steely Dan. En nu dus ook met Söndörgö waarmee Potter zich toch wat beweegt buiten zijn comfortzone. Of dat denken we toch, want je zal het er echt niet aan horen.
Gyezz (een fonetische verbastering van het woord Jazz?) barst van de zonnige energie waarbij de jazzy altsax van Potter soms (maar zeker niet altijd) orde en rust brengt en een mooi tegengewicht vormt voor het sprankelende, wat metalige geluid van de tambura.
Het gaat van Hongarije over Griekenland naar Turkije en dieper het nabije en midden oosten in. Dansmuziek die aanzet tot feesten met hier en daar een rustiger moment zoals tijdens Laura dat laveert tussen een Zuid-Italiaanse smartlap en een rustig stukje makkelijk verteerbare jazz.
De link met middeleeuwse volksmuziek die ook in onze contreien al eens te horen was (hebben we van horen zeggen) wordt hier en daar gemaakt zoals in R, D dat niet echt geschikt is voor mensen met een zwak gestel. Afsluiter Hid vat het album mooi samen. Het nummer begint rustig en erg jazzy tot na drie minuten de boel onverwacht helemaal ontploft en we nog vijf minuten virtuoze waanzin voor de voeten geworpen krijgen waarin elk van de muzikanten zich helemaal kan laten gaan.
Deels ingestudeerd, deels geïmproviseerd levert het gelegenheidssextet ruim drie kwartier muzikale feestvreugde die ongetwijfeld live zorgt voor een geweldig feest. Een feest waarvoor je wel een eindje zal moeten reizen om erbij te zijn want er staan momenteel geen concerten op minder dan 700km rijden van Brussel in de planning.
Instagram / Facebook / Website
