Veel maakt het niet uit hoor. Dit leven. Maar heel af en toe en dit wil zeggen héél af en toe; is er iets, zoek zelf uit wat, dat het allemaal een beetje draaglijker maakt. Niet té draaglijk, dat zouden ‘Zij’ niet pikken maar goed, dat is het leven en als dat leven een beetje meevalt went het wel.
Neem nu Shame, heel Zuid-Londens. Of neem iets anders, een glas of een pakje sigaretten bijvoorbeeld. Shame is dé hype die nu al jaren over de Britse Eilanden waait en we kunnen nu zeggen dat die hele eilanden kunnen stikken in de eigen winden maar Shame heeft wel iets. Men noemt hen postpunk maar dat is niks anders dan een ander woord voor ‘strontvervelend’. Nee, ze vervelen niet.
Ook niet op Food For Worms, hun derde, al hebben we vragen omtrent hen. Shame stopt drie songs in één song en eindeloze ideeën voor andere songs in andere songs. Neem nu, of nee, luister naar opener en single Fingers Of Steel. Het is de Grote Binnenkomst, garagedeuren knallen qua soundscape op elkaar (Wie producete dit? Jim Steinman? Die is toch dood?) en de harmonieën doen hun werk maar: te véél voor één song.
Er zit werkelijk fantastisch gitaarwerk in Yankees, zo ook in Alibis wat misschien wel de beste song van dit alles is: een werkelijke vloedgolf van lawaai over alles en iedereen en dan is het na afloop speuren naar hen die nog drijven op wat wrakhout. Geweldig, zeer zeker, maar het is ook speuren naar De Song.
Het regent ongenadig in Orchid en dat is dus weer fantastisch gemusiceerd, verstillend akoestisch soms, maar na regen komt storm in de vorm van distortion. En het werkt. Ook in The Fall of Paul maar, nog eens: hier zijn drie groepen tegelijk aan het werk en als ze hiermee verwarring willen oproepen lukt hen dat zeer zeker.
Shame: ze maken het zichzelf niet gemakkelijk en de luisteraar nog minder. Geen radiozender zal hier een plaatje uit draaien. Daarvoor is Shame te tegendraads aangezien ze een prachtsong als All the People voor het einde opsparen op deze Food For Worms, als iedereen, oververmoeid, al naar het einde zit te snakken. Shame is nu eenmaal moeilijker dan het leven maar als dat leven een beetje meevalt went het wel. Het is beter aan Shame te wennen.
