Home ReviewsAlbum Reviews SEAN NOONAN – Noonward & Drumavox (Noonans Music)

SEAN NOONAN – Noonward & Drumavox (Noonans Music)

by Bootsie Butsenzeller

Het Brooklynse drumfenomeen Sean Noonan, zette voor het eerst voet aan Belgische grond jaren geleden met het jazz from hell trio The Hub. Dat ooit op het Gentse Time Festival op vraag van curator Peter Vermeersch, nog lekker in de clinch ging met harmonica-wonder Steven De Bruyn.

Al ettelijke jaren gaat Sean z’n eigengereide weg. Als drummer, componist maar ook als verhalenverteller resulteerde dat in een hoop kunstzinnig fraais. Van narratieve storytelling solo achter z’n drums, punkjazz met Brooklyn Lager over Bela Bartok tongzoenend met John Zorn op z’n samenwerking met een Pools strijkkwartet tot progressieve Afro-jazz met Brewed By Noon. Hij werkte samen met o.a Marc Ribot, Malcolm Mooney en Jamaaladeen Tacuma (Ornette Coleman). Het Duracell-konijn komt nu op de proppen met twee albums tegelijk!

Noonward is een duo met multi-instrumentalist Alex Ward (Thurston Moore, Eugene Chadbourne, Derek Bailey…) dat enerzijds teruggrijpt naar z’n Brooklyn Lager duo dat hij vormde met Norbert Bürger maar toch ook een paar stappen verder gaat. Noonan drumt de ziel uit z’n lijf, Ward neemt afwisselend gitaar en klarinet ter hand met abstracte gitaarherrie, modern klassiek, jazz en postrock tot logisch gevolg. Jaga Jazzist op straffe steroïden en dus niet voor zenuwpatiënten of epileptici.

Titelgewijs doet Noonan minder moeilijk want Drumavox dekt de lading ook weer volledig. Wat hij solo op Bruised By Noon deed, wordt hier dan weer verder uitgediept. De twee oudste instrumenten percussie en de menselijke stem worden prachtig herenigd.

De relatie met het a-capellakwartet uit Sardinië begon al in 2016 bij zijn Zappanation- project, inderdaad een hommage aan Frank Zappa. Sopraan Alice Madeddu, mezzo-sopraan Eva Pagella, tenor Matteo Siddi en bass Manuel Cossu zorgen voor zowel ingetogen sacrale sferen (op zich al een zeldzaamheid bij Sean) als moderne interpretaties van folktradities met gelukkig ook wat tongue in cheek humor zoals opzettelijk kattengejank in Pussy Cat’s Gone Wild en hair metal screams in As The World Spins. Dolletjes! Zelfs de meest doorwinterde Mike Patton-fan gaat nog ogen trekken, terwijl de meesten er weliswaar mee zullen rollen uit volstrekt ongeloof.

Alle verdere info op ’s mans website: https://seannoonanmusic.com/

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More