Een mens blikt terug. Dat kan en dat mag want het is herfst en dus de tijd daarvoor.
Raymond van het Groenewoud, zomaar een jongen uit Schaarbeek, zit in de herfst van zijn leven maar zomaar zitten doet hij niet graag. Het is: staand sterven en dan op een podium, de spots, het publiek.
Nu niet dat hij dood gaat vallen: op zijn 73ste is Raymond drukker en beziger dan ooit, al sinds 1970. En voor het eerst heeft hij een eigen plaat geproducet. Die werd getiteld Egoïst en dat is een spiegel waarin hij zichzelf bekijkt, fronst, luistert en de tijden (altijd wat met die tijden) om zich heen voelt veranderen maar zelf veranderen zal hij nooit doen.
Hier zit verleden in, het terugkijken daarop, en daarom zit de riff van All Day And All Of The Night van The Kinks in opener Geef Me Kracht, stevige rock die je een geweten schopt om je te laten weten dat het vroeger allemaal beter was. Niet echt beter, maar leuker. Getuige Solidariteit waarin Russen hun dans doen rond een vloer vol wodka. En kan men straffeloos schrijven dat Dicht Tegen Je Aan één van zijn all time beste songs is? Nee, want hij had er al zoveel. En breng in dat illustere lijstje ook de titelsong aan: zelfreflectie, en het zinnetje “Geen belang met eerlijkheid” blijft hangen.
Wat nog? Op Algemene Aanvraag is withete funk die rockt als de beesten, er is de aanstekelijke cajun van Lieve Lore en het la Flandre profonde van We Vieren Moeder. En er zijn de singles, maar die hoorden jullie al.
En dan gaan we de rolluiken hier maar laten zakken, zeker? Want de plaat is voorbij en dat is jammer want Egoïst is Raymond op zijn best. Ga hem zien, kinderen: hij speelt werkelijk overal in dit met bladeren bedekte seizoen. Plaat van het jaar? Nee hoor. Belgische plaat van het jaar? Zeer zeker.
Facebook – Instagram – Website