Dat postmetalband Psychonaut intussen meer naam en faam heeft gemaakt tot ver buiten de landsgrenzen dan stadsgenoot de Mechelse koekoek, is alom geweten. Want geef toe, de meesten weten aan geen kanten dat de Mechelse koekoek een kippenras is. Dit doet voorts absoluut niet ter zake ware het niet dat Psychonaut een ei heeft gelegd. En wat voor een ei!
Hun derde studio-album World Maker is een broedsel met een verhaal. In de herfstdagen van een lange tournee met vorige langspeler Violate Consensus Reality werd zanger en gitarist Stefan de Graef voor het eerst vader. Dat het vaderschap je kijk op de wereld verandert, is méér dan een open deur intrappen. De euforie, het hoopvolle ook dat het vaderschap teweegbrengt, schemert niet gewoon door op de nieuwe plaat, bij momenten schijnt het feller dan een zoeklicht van de kustwacht in de ogen van de drenkeling.
We horen Psychonaut op World Maker een nóg breder gamma aan emoties bewandelen dan ooit voordien. Het vader worden is daar een aspect van maar helaas wordt de sfeer van het album niet enkel gekleurd door licht maar evenzeer door diepe donkerte. Immers kort na de euforie rond het nieuwe leven kwam de donderslag voor zowel Stefan de Graef als voor zanger en bassist Thomas Michiels dat hun beider vaders getroffen waren door een vergevorderd stadium van kanker. Euforie en diepe droefenis lagen wellicht zelden zo dicht bij elkaar. Het klinkt ongetwijfeld als een cliché hoger dan wolkenkrabbers maar die tweespalt valt te horen op het album. Het is een heen-en-weer geslingerd worden tussen hoop en blijdschap enerzijds en ontreddering, verdriet en woede anderzijds.
Psychonaut heeft op geen enkel moment muziek gemaakt die klinkt als eenvoudige poppy riedeltjes die spontaan ten dans uitnodigen. Hun muziek is er altijd eentje geweest van complexe structuren, doorwrochte riffs, meeslepende drumpartijen én kunstige, filosofische teksten. Je wordt als luisteraar meegezogen in een verhaal. Eentje dat doordrongen is van emoties die het ene moment kristalhelder lijken om het volgende moment schijnbaar te verzuipen in een kolkende chaos om uiteindelijk toch weer te komen tot een meer grijpbare structuur die enige houvast biedt. Wie geen jota begrijpt van hetgeen we hier neerpennen: je moet luisteren om het te begrijpen. Een gevoel dat een album oproept, is niet enkel amper te bevatten in woorden, het blijkt ook nog eens bijzonder persoonlijk interpreteerbaar te zijn.
Hoe het ook mag zijn, World Maker is in géén geval een plaat geworden waarop het drietal zich gemakshalve heeft gefocust op catchy groovende riffs of makkelijk mee te brullen strofes. Integendeel, de heren zoeken nog meer dan voordien de grenzen op van hun muzikale spectrum. Hen om die reden alleen al proberen wurmen in het vakje van postmetal of bij uitbreiding daarvan sludge, is de waarheid geweld aandoen. Alsof de invloeden uit (free-)jazz en psychrock nog niet uitdrukkelijk genoeg aanwezig waren, serveert het trio als ultieme uitsmijter (enkel op de vinyl versie!) de Ghesso-remix versie van het nummer Origins die de luisteraar onderdompelt in de wereld van ambient/techno. We geven toe, dit hadden we zelf ook niet verwacht. In eerste instantie leverde het ons de vraag op “Hoort dit er wel bij?”. Vele luisterbeurten verder durven we zeggen dat het de onvermijdelijke uitloper is van de gedurfde genialiteit van Psychonaut.
Openstaan voor alle invloeden en emoties waarmee je in aanraking komt en je weet nooit waarheen het je brengt? Het lijkt wel de boodschap die World Maker wil meegeven, of het is onze eigen interpretatie ervan, dat kan net zo goed. Het is naar ons gevoel een dijk van een album geworden. Nóg complexer en gevarieerder dan we hadden verwacht en dat mag gerust als een fameus compliment gezien worden! De wereld lag intussen aan hun voeten maar World Maker gaat daar volgens ons nog een schepje bovenop doen. Een persoonlijke favoriet kunnen we zo niet een twee drie naar voor schuiven. Singles Endless Currents, Stargazer en And You Came With Searing Light vormen enigszins oneerlijke concurrentie omdat we die al het langst konden beluisteren en ze bijgevolg herkenbaar klinken. World Maker is echter een album dat voor ons bij voorkeur als geheel verorberd wordt.
Wie hen live aan het werk wil zien, kan voorlopig hier terecht:
30/10 – Cassiopeia, Berlijn
05/11 – Tolhuistuin, Amsterdam
07/11 – La Maroquinerie, Parijs
08/11 – Lexington, Londen
09/11 – Damnation Festival, Manchester
16/11 – Ancienne Belgique, Brussel (uitverkocht)
01/05/2026 – Hellseatic, Bremen
08/08/2026 – Alcatraz Festival, Kortrijk
