Angelo Panebianco en Matteo Mariano vormen samen het duo phoanøgramma. Beiden zijn verwoede geluidskunstenaars die niets liever doen dan geluiden bewerken, veldopnames maken en installaties en video’s van hun naar dark ambient en isolationisme neigende klanken te voorzien.
Beiden gebruiken voornamelijk synthesizers voor het ontwerpen van hun klankwerelden, aangevuld met wat bewerkte tapes en uiteraard heel wat manipulaties van elk onderdeel van het geluid dat ze wensen te creëren.
Mariano is op zichzelf een componist en geluidsknutselaar die sinds het begin van deze eeuw voornamelijk instrumentale muziek maakt voor installaties en zo nu en dan een soundtrack voor een video of een film. Onder de naam Macrogramma bracht hij al enkele platen uit.
Panebianco is nog iets bescheidener, gezien hij ook vrij nieuw is en slechts twee ep’s uit heeft sinds 2020 en met zijn soloproject Phoan aansluiting probeert te vinden in het ambientdronewereldje.
Samen zijn ze duidelijk sterker dan wat ze solo weten te verwezenlijken. The Void On A Distant Sun bevat drie stukken die op zoek gaan naar de verbanden tussen de realiteit en het imaginaire in een besloten, maar tevens oneindig heelal. Iets voor Douglas Adams eigenlijk, al ontbreekt op het werk van beide Italianen de noodzakelijke humor om echt een match met Adams te kunnen hebben.
Lange intrigerende lappen kosmische muziek zijn het geworden, die ideaal luistermateriaal vormen ’s avonds als het overal redelijk stil is en de sterren aan de hemel prijken, die jammer genoeg alleen te zien zijn als alle buren hun buitenlichten hebben uitgedaan. Zie dat de slakken zich verongelukken, want van die buren is buiten geen spoor te bekennen.
