In 2021 bracht Emma De Quick onder de naam NUÏ de debuutep Change uit waarop donkere melancholische liedjes staan met een smaakvol elektronisch geluid. Daarna verscheen het akoestische pareltje Let Go en het stevigere Here, verder bleef het vrij stil rond dit soloproject.
Emma ging op zoek naar inspiratie om het concept van haar nieuwe ep, die al een tijdje in een schuif lag, verder uit te werken zodat het niet gedateerd zou klinken. Tijdens dat proces namen de nummers verschillende gedaantes aan om uiteindelijk in de huidige versie op de ep te belanden. Charline D’hoore (Mayorga, Achie X) stond daarbij in voor de productie, Mathias Stal (Kids With Buns, Mayorga) nam de mastering voor zijn rekening.
De plaat opent met het ijskoude Tragedy waarin NUÏ zingt over een bedreigende, ondergrondse ruimte, zonder licht en hoop. Een intens gevoel van dreiging bekruipt ons bij het beluisteren van deze duistere electro track.
No Way Out klinkt helemaal anders omdat Emma veel warmer zingt bovenop de koele synthklanken. Op het einde wordt haar stem gedubbeld en krijgen we een mooie, warme outro.
De andere twee nummers op de ep zijn de singles Here (dat opnieuw een vrij duister, koud randje heeft) en het mooie, pakkende, akoestische Let Go, waarop we NUÏ op haar puurst horen. Eno Meulenbergs bespeelt de akoestische gitaar en Emma laat horen dat ze heel wat kan met haar prachtige stem.
Goed dat NUÏ besloot om de ep toch uit te brengen en niet in de schuif te laten liggen. Ze heeft veel talent en dat mag ook gehoord worden.