Ze hebben wel iets, die verlaten kloosters. De sfeer is er ietwat creepy en toch blijft het sacrale, het sfeervolle er altijd hangen. Herinnerend aan lang vervlogen tijden, roepen kloosters toch steevast een ietwat ‘unheimlich’ gevoel op.
Al dan niet vervallen hebben ze altijd wel iets angstaanjagends over zich, iets griezeligs en tegelijk mysterieus naast het overdonderende van de meestal aanwezige diepe stilte. Soms lukt het zelfs om in gedachten de bewoners van vroeger er imaginair te zien ronddwalen, biddend tot iets waarin ze geloven maar waarvan ze eigenlijk niet weten of het bestaat.
Tijd voor enige muzikale omkadering, zo bleek. Het gevolg van die denkpiste is onderliggende digitale release waarop we naast een aantal vertrouwde namen die steevast opduiken bij de verzamelaars die worden samengesteld door Raffaelle Pezzella, ook heel wat obscure artiesten vinden.
Het opzet was om de sfeer van die verlaten kloosters op te roepen en te onderzoeken welk psychologisch effect die sfeer op de bezoeker heeft. Dat resulteert in vijftien nummers die we in het ruime veld van dark ambient kunnen situeren.
Van Kloob, Michael Bonaventure, Mombi Yuleman en SÍLENÍ hoorden we eerder werk dat niet teleurstelde en dat ook nu niet doet. Het peloton obscuurdere namen, waaronder Taphephobia, Plamen Večnosti en Iron Cthulhu Apocalypse intrigeren net zo goed. Het deelnemersveld komt van alle uithoeken van onze aardbol, wat de universaliteit van die creepy verlaten kloosters extra benadrukt. Die zijn namelijk net zo goed overal ter wereld terug te vinden.