In 2015 werd Mush opgericht als een vijfkoppige noiseband met drie gitaristen. Het geluid moest nog wat evolueren waardoor het wachten was tot in 2020 voor hun debuut verscheen. Ondertussen lieten ze de noise elementen volledig vallen en doen ze het met één gitarist minder. Op hun debuutplaat 3D Routine stond een mix van hoekige artpop, rock en postpunk, een mix van The Fall, Talking Heads en Devo. Diezelfde sound behielden zo ook bij opvolger Lines Redacted die het jaar daarop verscheen.
Het derde album Down Tools werd opgenomen in thuisstad Leeds met hun vaste producers Lee Smith en Jamie Lockhart (Yard Act, Easy Life, Cribs). Zanger/gitarist Dan Hyndman verwerkte op de plaat nummers over verdriet en werkbalans. Inspiratie vond hij in boeken, schilderijen en films die hij dan in een abstract bad gooide.
Het valt onmiddellijk op dat Mush hun zenuwachtige sound achter zich heeft gelaten. Het viertal klinkt een stuk relaxer. Er werd meer aandacht besteed aan de details en Hyndman en co gaan subtieler te werk. Die evolutie heeft Mush deugd gedaan en op deze derde Mush-plaat horen we dan ook een band met een heel boeiend, eigen geluid.
Spijtig genoeg slaat Mush ons land over tijdens de Europese tour waarin ze het album voorstellen. Wie er iets voor over heeft, kan het viertal echter aan het werk zien op 19 oktober in L’Aéronef in Lille net over de Franse grens.