Pianist en producer Mirek Coutigny heeft door de jaren heen hard gewerkt aan een eigen geluid dat hij bouwt met elektronische en akoestische instrumenten. Dat leidde tot de debuutep Revions #1, waarin hij de sketches die hij de jaren daarvoor schreef, herwerkte voor piano, strijkers, percussie en synths. Hij bracht de ep live samen met Jonathan Boony op percussie en Jolien Deley op cello. In die bezetting won het trio de juryprijs en de publieksprijs van Leffingeleuren in 2019. In 2020 verscheen de tweede ep The Further We Ventured. Waar de eerste ep ontstond uit gedachten werd de opvolger geschreven uit het hart. Het jaar daarop maakte Mirek een soundtrack bij de kortfilm Everything Will Be Fine van filmmaker Joachim Dejonghe.
Nu is er eindelijk de debuutplaat Through Empty Landscapes And New Beginnings dat geïnspireerd is door het boek Station Eleven van Emily St John Mandel en de wereld rondom ons tijdens de lockdown. Onze huidige maatschappij wordt gekenmerkt door versnippering en polarisatie; angst heerst over de wereld. Coutigny reageert met dit album tegen die dystopie met een verhaal van verbinding en veerkracht waarin hij hoop als positieve kracht tegenover de angst plaatst.
Die verbinding zocht hij zelf op bij zijn bandleden, Jolien, Jonathan en Klaas Tomme. Ze maken al meer dan tien jaar deel uit van Mireks liveband en voelden dan ook intuïtief het grotere verhaal aan waar Mirek naar op zoek was. Zo is deze Through Empty Landscapes And New Beginnings een echte groepsplaat geworden die letterlijk schreeuwt om verbinding met de luisteraar door een grootsere en elektronischer geluid met ruimte voor drums, gitaren en zelfs stem.
Coutigny levert, samen met zijn muzikale vrienden, een prachtige plaat af die ons meeneemt op een bijzondere intense trip met koele soundscapes, warme strijkers, piano en sombere percussie. Het viertal pakt op deze langspeler uit met elf songs die allemaal heel verschillend zijn, maar toch aanvoelen als een warm deken. Telkens weet Coutigny met brede arrangementen een weids landschap te toveren.
De enige composities die wat vreemd aanvoelen tegenover het volledige geheel zijn het postrockachtige Survival Is Insufficient waar de gitaar er stevig tegenaan gaat, en New World dat wordt gezongen door Ella Vermeir (van het project Laele waar Coutigny ook deel van uitmaakt) en die ook te horen is op het prachtige Home. Net als het eerste nummer klinkt het allemaal veel steviger dankzij de donkere overstuurde gitaar en dat terwijl Vermeir de sterren van de hemel zingt. Twee mooie nummers maar de vibe is totaal anders dan de rest van het album.
Maar dat is maar een detail want Through Empty Landscapes And New Beginnings is echt wel een overtuigende, bloedmooie plaat geworden. Mirek Coutigny weet hoe hij boeiende songs moet schrijven waar we kunnen op wegdromen en die ontroeren.
Het album wordt live voorgesteld op:
13/02 – Minard, Gent (met Matterhorn Well)
25/02 – 4AD, Diksmuide (met Ansatz Der Maschine)