Kenden jullie ze, Bad Samaritans? Wij ook niet, tot we hen tegen het lijf liepen op een buurtkermis waar nog zij, noch wij ook maar iets te zoeken hadden. Ze vertelden dat ze een plaat hebben, en vroegen of we daar eens naar wilden luisteren, als het niet geeft. Dat deden we.
En Rattle Them Bones klinkt bepaald fantastisch; fantastisch omdat er alles op aanwezig is uit de rijke geschiedenis van de rock ’n roll. Zelf omschrijven ze zichzelf als “Swampgospelbluesabillygarageboogie” zoals wij onszelf omschrijven als bloedmooi en rijk, maar daar gaat het hier niet om. Waarover dan wel? Over de muziek, tiens. En die spat, graaft diep, vult kamers en ze moeten rennen en springen en vallen en opstaan en weer doorgaan en doorgaan doén ze.
Moordsong: Daggers, vroege blues zoals Chicken Shack dat lang geleden deed en dus vroeg genoeg maakte. Moordende bluesrock (geweldige percussie!): Freddie’s Blues. En The Cramps, compleet met slangen en schorpioenen, zitten in Devil in a Damn Cool Jacket. Kortom, dit is een epeetje om onder de indruk van te zijn maar, nog beter, luister er gewoon naar. Zij kennen de geschiedenis van de lichte muziek, wij ook, nu jullie nog.
