Home ReviewsAlbum Reviews JAKOBISTAN – Twee volle manen later

JAKOBISTAN – Twee volle manen later

by Francis van den Broeck

Kobe Ardui, Wouter Reggers, Jakoba Van der Linden en Stef Bollaert, alias Jakobistan, brengen vanuit een liefde voor taal en muziek een nieuwe ep uit. Twee Volle Manen Later bevat vijf nummers. We zetten ze even op een rijtje.

Mineur is volgens ons het betere nummer. Een sterke intro gevolgd door een al even sterke tekst. Gewoon no-nonsense muziek met niet al te veel franjes. Een leuke knipoog ook op de piano, door het mineur-akkoord effectief even te laten doorklinken. Best origineel!

Wereldverbeteraar gaat helemaal een andere toer op. Het toetsenbord neemt een iets minder prominente rol in dan op de andere nummers. Een ‘grungie’ (sic) gitaar neemt de bovenhand, en zeg nu eerlijk, wie kan daar nu op tegen zijn?

Slapen start mysterieus en doet ons wat denken aan de jaren tachtig synthesizergeluiden zoals we ze kennen van Emerson Lake and Palmer, zelfs met een vleugje Kraftwerk. Het maakt het geheel wel wat koeler. Niet echt kleinkunst om gezellig bij het haardvuur te beluisteren. Eerder iets om live een podium te zien.

Fietspad kent een heuse ‘André Hazes-start’! Dat hadden we niet verwacht. De tekst is uiteraard in een totaal andere stijl. Wel jammer dat de stem soms wat op de achtergrond verdwijnt tegenover de muziek. Hierdoor is de tekst soms iets minder duidelijk verstaanbaar. Deze jongens kunnen best goed zingen en sommige effecten op de stem zijn misschien wat teveel van het goede.

Eindigen doet het album met Later. Opnieuw klinkt het iets meer grunge en drum en het nummer is ook meer uptempo. Volgens ons ook één van de betere op deze ep. Een eenvoudige intro op gitaar werkt altijd. Het doet verlangen naar meer en dat krijg je ook! In dit nummer hoor je geen tussenstuk, de band laat de blazers, gespeeld op het keyboard, op het einde langer doorklinken. We verwachtten toch net iets meer tekst, maar over smaak kan je uiteraard niet twisten.

Twee Volle Manen later is een interessante ep met wat ups en downs. Het album enkel categoriseren als kleinkunst zou het oneer aandoen, er zit ook een serieuze vleug pop(rock) in. Benieuwd om Jakobistan eens in een deftige livesetting te zien. Dat zou wel eens vonken kunnen geven…

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More