Een meidenduo zouden we kunnen schrijven. Maar dat lijkt ons wat ongepast, als we het over Intrusive Pinky hebben. Ze zien er heerlijk punky uit op de foto’s. Niet pinky… Toch stellen ze zichzelf als volgt voor: “Dit zijn Diana en Jackie (beide namen zijn als woordspeling bedoeld) die spreken. We zijn een meidenband die bestaat uit twee punkmeiden en wat modulaire synths uit Long Beach.”
Jackie neemt de synths en zang voor haar rekening en Diana zorgt voor synth en loops. Een elektronisch project, leiden we daaruit af. De dames bezorgden ons hun eerste ep I Hate You, Patriarch Fuck! waarbij de titel ons deed vermoeden dat dit niet het zoveelste zichzelf en anderen herhalende electroprojectje zal zijn… En inderdaad, in de vijf nummers krijgen we synthpunk van een fijn elan te horen!
Geen zware punk, maar clubby dark electropunk, krijgen we in Past Midnight. Zachte vocals, die in eenzelfde ritme en toon ritmisch aangehouden worden in een duister punk-lounge-sfeertje.
Buy Me A Motorbike! klinkt van bij aanvang al meteen wat grimmiger, door de electronoisy synths. De spoken words worden deze keer expressiever en vrouwelijker gedropt.
Izig echoënde woorden walmen in Polar Bears And Rainbows waarbinnen de synths een ritmische herhaling leggen, met fijn electro-gekrioel van bliepjes, volledig passend bij de speelse tekst.
I’m going to the north pole
I’m gonna find a polar bear
We’ll ride on all the rainbows
And glaciers with my speedboat
Een haaks ritmespel draagt Stuck In My Head. Een donker, traag pompende minimal track!
We’re The Meow Meow Generation kreeg een kattig, rebelse sfeer mee en een heleboel enorm wijze elektronische details, die zich tussen snijdende synths en pompende ritmes wurmen.
Een heel eigen stijl, zetten Diana en Jackie hier neer. Eens een nummer vertrokken is, baadt die in eenzelfde duidelijke sfeer, waarin niet zoveel variatie zit. Maar laat ons dat zeker geen nadeel noemen, want ze nemen je mee op een synthpunktripje, waar het leuk vertoeven is!
I Hate You, Patriarch Fuck! is digitaal verschenen bij Les Disques De La Pantoufle, het label van Jean-Marc Lederman, die samenwerkt met COP International.
