Sinds 2004 maakt Gert maatschappijkritische, uptempo DIY kleinpunk. Samen met zijn getalenteerde muzikanten, Erik Heyns (bas, gitaar), Yorick Musschoot (cajon) en Ezra Dessers (accordeons, banjo) die erg vaardig zijn met folk- en wereldinstrumenten, zingt hij over de sociale knelpunten in de maatschappij, waarbij hij geen onderwerp schuwt, maar ze één voor één met de nodige ironie en humor weet over te brengen in Nederlandstalige teksten.
De Leuvense singer-songwriter presenteert 18 protestnummers, waarin hij zijn vrolijk klinkende, maar kritische blik werpt op politiek, politie, de viruswaanzin, de crisis, de overbevolking…
Ondanks de optimistische titel, start het album met het al even optimistisch klinkende Stop Deze Wereld. Waarna de woorden “ik wil eraf” volgen. “De wereld is een massagraf.” Een diepdonker pessimistische tekst in een opgewekt folkpunkjasje. In Blijven Lachen en Dolle Pret licht hij dat optimisme net toe. De urgentie wordt klank bijgezet met knappe strijkers op Solidariteit. “Hoog tijd voor meer solidariteit!”. Een bitter dringende oproep, die een melancholische accordeon laat horen.
Een duidelijke oproep tot revolutie en opstand, horen we in Wees Welkom Klassenstrijd. En de confrontatie met onszelf – wij die mee racen in die klassenstrijd – volgt in In Slaap Gevallen. “We zijn het vergeten, hoe we moeten leven … te verdoofd om bij te leren… werken, slapen, eten, drinken en na een tijdje ga je dood.”
Daarnaast krijgt de Volbloed Kapitalist een schop onder zijn kont met een spitsvondige tekst en speelse cajon. Maar ook de politie (in Politie = Pollutie), de rijken en de politiekers (in Crisis Betalen en Waar Komen Ze Vandaan) krijgen de wijzende vinger hun richting uitgestoken.
Alle bedenkingen bij verdovende, verslavende middelen worden gemaakt in Recht Op Roes, maar ook in Gestopt Met Alcohol. Een nummer dat er uit springt als sober nuchtere en trage ballade waarin trotse woorden mooi klinken op slechts gitaargetokkel.
De titeltrack Alles Is Nog Niet Verloren is wellicht de sterkste protestsong, want spreekt hoopvol over gedeelde verantwoordelijkheden die opgenomen moeten en kunnen worden om de klimaatverandering tegen te gaan. Dat er nog heel veel te gebeuren staat op dat vlak, horen we in een snel, dwingend nummer. Ook in het funky klinkende Nestbevuilers horen we dat de mensheid de richting kwijt is… “De aarde huilt, de mens dat is een roofdier, dat zijn eigen nest bevuilt.”
Veel van deze nummers werden tijdens de Covid-periode geschreven, dus een track over het nieuwe Normaal en de Zomer Van De Vrijheid waar we allemaal zo naar uitkeken, mocht niet ontbreken. Een nummer met een hoog psychedelisch rock-‘n-rock-gehalte met scheurende gitaren en alles erop en eraan!
De schone en minder schone kenmerken van ons Belgenland worden in het Frans bezongen in Tous Ensemble Nondedju!
This is not a love song… hoewel Gert probeerde om een lied te schrijven over het meest bezongen thema ter wereld, hij verkiest de protestsong toch boven die liefdesballade. Ook al beweert hij dat hij underground blijft en niet aan die lovesong begint, klinkt dit toch als een zacht romantische poging. Een protestsong tegen de lovesong dus! En Daarom… is het nu gedaan!
Alles is nog niet verloren is digitaal verschenen en is binnenkort ook verkrijgbaar op vinyl. Een lp kan je reeds voorbestellen via de website.
