Jazz pianist en levende legende Fred Hersch heeft al heel lang een vrij intensieve relatie met The Village Vanguard, een van dé jazz cafés van New York City. Ook nu weer fungeerde deze bar als live studio voor zijn nieuwe album dat hij opnam samen met Esperanza Spalding.
De naam Esperanza Spalding doet misschien nog iets minder bellen rinkelen maar deze Amerikaanse componist, bassist en zangeres draait ondertussen ook al een hele tijd mee en vergaarde in haar muzikale carrière een handvol Emmy’s, een Boston Music Award en een Soul Train Music Award. Op Alive at the Village Vangaurd zijn het de stembanden van Spalding die op het voorplan treden.
Hersch & Spalding of was het nu Spalding & Hersch brengen acht lang uitgesponnen stukken vocale jazz van het type dat je associeert met films als The Fabolous Baker Brothers. Enkele standards passeren de revue (But Not For Me van George en Ira Gershwin of Girl Talk van Neal Hefti uit de film Harlow uit 1965) maar er is ook eigen werk van Hersch zoals Dream of Monk.
Soms met een zekere sérieux maar evengoed met veel gevoel voor humor zoals tijdens Egberto Gismonti’s Loro waarin Spalding zich waagt aan een flinke portie scatting. Niet per se ieders meug maar wel straf gebracht.
Spalding zingt erg zuiver en de vrij neutrale klankkleur van haar stem zorgt ervoor dat ze niet begint te vervelen. Hersch laat zijn improvisatorische talent de vrije loop en de chemie tussen beiden zit helemaal snor. Je kan bijna niet geloven dat dit een live opname is, ware het niet dat Spalding af en toe in interactie gaat met het publiek. Alles gebeurt echter op zo’n natuurlijke en vloeiende wijze dat het lijkt alsof je er zelf bij zit en Spalding en Hersch in je eigenste woonkamer een nummertje aan het spelen zijn. Toch straf, zeker als je weet dat Hersch fysiek (hij kreeg de volgende dag een nieuwe heup) en Spalding mentaal door een erg moeilijke periode gingen op de dag van de opnames van dit optreden!