We hoorden het eerder deze week al: de postpunk-/ newwaveband Dead High Wire uit Antwerpen-Mechelen zou een nieuw album lanceren! Hun geprezen debuutplaat Pray For Us, zette hen op podia in eigen land, Nederland, Duitsland en Engeland. Wij durven alvast voorspellen dat deze nieuwe Wasteland Shadows hun muzikale territorium alleen nog maar zal uitbreiden.
De eigenzinnige postpunkmuzikanten behouden de rauwe essentie van melodische postpunk en new wave met vlagen cold wave in een eightiessound. Maar hun lat leggen ze steeds hoger, waardoor hun unieke sound steeds meer vorm krijgt en duidelijker uitgesproken (uitgezongen?) wordt, in hun duister melodische en warm donkere klanken.
Het trio werkte drie jaar aan deze nieuwe plaat en biedt een zicht op wat ze beleefden, meeleefden… in 8 sonische verhalen, geïnspireerd door maatschappelijke fenomenen als de wereldwijde lockdown, verslaving, klimaatverandering,… maar evengoed persoonlijke gebeurtenissen als slaaptekort, duistere verlangens, daddy issues en een ode aan Moeder Natuur.
“DIY will never die”, blijft hun motto, want alles werd volledig in eigen beheer opgenomen om op die manier controle te houden over de globale sound.
Het uptempo Evil Together is meteen een rake start, met heerlijk bitsige no nonsens zanglijnen, een rollend meeslepende bas en psycho gitaar, terwijl de drum er heel gelijkmatig het ritme in vastzet. Hoewel de bas in Dedication erg minimalistisch klinkt, neemt ze toch een hoofdrol in, terwijl Sacha er emotieloos zijn woorden tussen laat vallen. De gitaar duikt opvallend op en “dedication” is het woord dat op bijzondere wijze gebracht wordt. Verrassende opbouw!
Een snijdende gitaar, lichtgevende synths, brekende riffs en zware uithalen van theatrale synthakkoorden, zorgt ervoor dat Pills een ijzig, zwaar nummer is. De angstkreet klonk nog maar zelden zo schoon, maar tegelijk ook verscheurend sterk in Cry Of Distress. Rauw en tegelijk melodieus gefundeerd in postpunk, met een vleugje kilte uit de coldwave.
Kleine mensen moeten meer rennen om dezelfde afstanden af te leggen. Dat is gewoon zo. Tiny People geeft alvast een hoog looptempo aan, in een bizar sonisch klankenpalet, waarbij verontrustende chaotiek af en toe opduikt in percussie en synths, terwijl de drums en bas lekker door rollen. Indrukwekkend.
Ons favoriete nummer is zonder twijfel Der Goldener Handschuh. De gouden handschoen wordt vergezeld van een zwaar, repetitief ritme in zang en Oosterse invloeden. Tegelijk is het wellicht de meest donker depressieve track van de plaat. En toch is het een glinsterende parel in de duisternis!
En wat houden we ondertussen van Nederlandstalige nummers, binnen het juiste genre. Ook Dead High Wire waagt er zich aan met het knap, ruizige Even Niets Meer.
Wastelanders sluit qua stijl en kwaliteit aan bij Der Goldener Handschuh, met opnieuw dat Oosterse tintje, deze keer ontdaan van alle zwaarte en door de zang de ijlheid in getrokken.
Sacha Jennis (bas, zang), Ruben Peeters (gitaar) en Pieter Leemans (drums) laten zich met Wasteland Shadows scherper en sterker horen, met minimalistisch meeslepende arrangementen. Dreiging en kilte werden in een sterk evenwicht neergezet met subtiel knappe details, strakke synths en percussie. Voeg daar de betekenisvolle teksten aan toe, die Sacha in volle emotie weet weer te geven. Dit zijn van die albums om dankbaar voor te zijn.
Wasteland Shadows is digitaal, op cd en op vinyl verschenen bij Wagonmaniac Music. (Her)lees hier ook ons interview met frontman Sacha Jennis.
Wil je Dead High Wire live aan het werk zien? Dat kan op:
22/03 – De Knoet, Aarschot
04/04 – Filousophe, Brussem
06/04 – Tsjaplin, Deurne
20/04 – Kaffee ’t Hof, Middelburg (NL)
04/05 – Kinky Star, Gent
18/05 – Titanic, Herenthout
27/09 – Zapoi, Mechelen
