“Twee handen, één zakhorloge… vier generaties. De hand van mijn vader geeft het zakhorloge van mijn grootvader door aan de kinderhand van mijn zoon. Het symboliseert de tijd die verstrijkt, evenals het onvermijdelijke feit dat op een dag de tijd zal opraken.
Maar de muzikale reis gaat verder.”
Wat ooit als gelegenheidsorkest ontstond, heeft ondertussen meer dan 80 optredens op de teller staan. En het gaat ook over veel meer dan één paar handen, want de zeven vaste muzikanten van Crooniek gaan vaak samen met andere artiesten, koren of ensembles aan de slag, zoals Mandolinman en Illuminine. Daarnaast zijn ze als neo-klassieke goth fanfare ook vrij uniek in hun soort.
En dat konden we reeds horen op hun album Demonen & Dromen (2018, Olivier & Crooniek) en Puin van Dromen (2020, Winterstille). Hun nieuwe inspiratie en samenwerkingen horen we op het pas verschenen album Trail Of Time, waarop we 12 nieuwe tracks en nieuwe versies van eerder verschenen nummers terugvinden. Er waren maar liefst 16 muzikanten, waaronder Kevin Imbrechts (Illuminine), Olivier Soil (Olivier & Crooniek) en Xavier Kruth (Winterstille), bij betrokken.
Trail Of Time is voor Crooniek een reis door de tijd, maar even goed het persoonlijke testament van bezieler Gerry Croon, doordrongen van persoonlijke ervaringen en lokale geschiedenis.
Warme melancholie, waar de diepe blazers een zweem nostalgie blazen in On The Origin Of Sorrows, zorgt ervoor dat we met deze instrumentale opener het beeld van de tijd die wegtikt op een glimmend oude zakhorloge meteen voor de geest kunnen halen.
In het folkloristische Would You Wake Me In Time, klinken de blazers statig en plechtig, als aankondiging voor de oprecht eerlijke en pure zang. En die zang horen we ook terug in When I Look Upon My Life, waarbij hij kinderlijk onschuldig klinkt in een feestelijk rijk nummer.
De eerder neo-klassieke tracks als Condemned To The Fire: Josyne Van Vlasselaer en At The Lemmeken Monument klinken toepasselijk donkerzwaar, omdat er wel wat gruwel aan vast hangt. Josyne Van Vlasselaer was de Kampenhoutse vrouw die in de 16de eeuw, na langdurige folteringen op de Brusselse Grote Markt, als heks op de brandstapel werd omgebracht. Lemmeken verwijst dan weer naar de wijk waar – 60 jaar na het neerstorten van de Boeing 707 in Kampenhout – een monument werd opgericht ter herdenking van de 73 mensen die daarbij omkwamen, waaronder het volledige Amerikaanse kunstschaatsteam.
Parade Of The Funeral Fanfare leek ons daar volledig bij aan te sluiten, tot de doodsbelletjes zacht klinken en er een dubritme opduikt, dat daarna bevrijdend aangevuld wordt met het klassieke instrumentarium, om terug te keren naar de beginstijl van de track. Een bijzondere compositie!
Eén van de oudere nummers uitgebracht door Olivier & Crooniek, werd geremasterd. Nieuwe Dromen herklankt na het puin van dromen… dat klinkt fris als één van de meest toegankelijke nummers, hoewel het over, vrij cru, afscheid nemen gaat. Een Nederlandstalig kleinkunstig nummer met knappe strijkers. G&B is er ook eentje door Olivier & Crooniek dat al even toegankelijk klinkt, in een combo van rockelementen en gezapig repetitieve blazers.
De rust en kalmte in natuurgebied Torfbroek (de Groene Vallei tussen Leuven, Brussel en Mechelen) kreeg zijn gepaste, mistig mooie soundtrack Melancholy At Torfbroek, gevolgd door de legendarische woorden uit één van de eerste toespraken van de jonge milieuactiviste Greta Thunberg als intro van The 6th Extinction.
Het album sluit af met twee knappe instrumentale nummers Und Sie Tanzten (van op Puin Van Dromen van Winterstille) en Would You Wake Me In Time.
Een bijzonder album, met tracks in vrij uiteenlopende stijlen, doch sterk verbonden door de met tristesse gevulde sound van een sterk muzikaal ensemble!
Trail of Time is digitaal en op cd verschenen bij Wool-E-Discs.
