Toegegeven, het is verwarrend. Je rijdt dwars door België in drie uur tijd – sommige doen daar minder over – en toch heb je in onze garagepunkpopscène twee bands met een vrij gelijkaardige naam. In de Kempen heb je al sinds mensenheugenis CRACKUPS die onlangs Plexi uitbrachten, en meer naar het westen van dit land – wellicht op anderhalf uur – hebben we de CRACKS. De gemeenschappelijke factor naast de gelijkaardige naam? Recht in je smoel punkrock zonder al te veel franjes, maar wel bulkend van de kwaliteit.
Vijf nummers in 17 minuten. De eerste song wordt de wereld in geslingerd als Destroy. Meer moet je daar eigenlijk niet over zeggen. Muziek die gemaakt is om lekker bij uit de bol te gaan en die alle ingrediënten bevat om te spreken van een vette punkrocktrack. Fuzzgitaren die uiteraard ontleend zijn aan de beste, en dan hebben we het over The Stooges. Wie denkt de boel te kunnen bederven door te zeggen dat je dit al eerder hebt gehoord, moeten we zelfs gelijk geven. Niets nieuws, maar het werkt en klinkt wel perfect.
Wie denkt dat deze vijf Gentse pipo’s – hun woorden – vrede nemen met wat louter punkgeram krijgt lik op stuk. In Living Like This gaan de decibels wel de hoogte in, maar hoor je duidelijk de postpunkinvloeden die het vijftal met zich meedragen. Zeker door het eminente drumwerk van Kobe Braems. Euh, dit noemen we dus een onberispelijke track.
Crunch gaat meer de richting uit van rock die wat heeft met hiphop. Denk aan Rage Against the Machine met Robbe Van Aken als dienstdoende Zack de la Rocha en lekker scheurend gitaarwerk van de drie gitaristen Joran Watelle, Sam Leysen en Jules De Paepe.
Wie graag de filmpjes ziet op Spotify – wij hebben het nooit begrepen – ziet hoe er in rondjes wordt gedraaid op Gimme Some, een gevoel dat daar perfect bij past. Het soort nummer dat je nodig hebt – sober of nuchter – om eens lekker uit de bol te gaan en de ballast van je af te schudden.
Het 90 seconden durende Peace Out heeft dan weer iets van Love Buzz van Schoking Blue dat door Nirvana de eeuwigheid werd ingezongen. Zelfs wat gepikt, maar wie pikt doet dat maar beter van de beste. Een perfecte afsluiter van een meer dan prima ep die niet alleen smeekt om gehoord te worden – doen ze allemaal – maar vooral om luid gespeeld te worden. Doen! Nodig ze alleen niet uit bij je thuis.