Twee jongeren die samen op een slaapkamer iets maken. Als dat maar goedkomt horen we je al denken. In het geval van Coline & Toitoine kunnen we je alvast geruststellen. Het duo bracht eerder al singles uit die samen meer dan 1,5 miljoen keer beluisterd werden. Nu zijn ze klaar om een eerste ep op ons los te laten.
Bedroom pop mag je in het geval van deze artiesten vrij letterlijk nemen. Tot vóór de ep werden alle singles nog opgenomen in de slaapkamer van een van de muzikanten. Nu doken ze voor de finale vocals de studio in om een meer afgelijnde sound te bekomen.
Beginnen doen ze met OAEOA. Het nummer werd eerder al uitgebracht als single. We horen in het begin synths en een vocale sample die ingezongen werd door Coline. In het nummer versterken de stem van Coline en de beats van Toitoine elkaar wat maakt dat OAEOA een mooie voorbode is van wat we nog op de plaat mochten verwachten. Wie goed luistert, hoort reeds een knipoog naar het volgende nummer. Dat is niet uitzonderlijk want gedurende het hele album vloeien de songs soepel in elkaar over.
Under My Arms klinkt helemaal anders dan OAEOA. Het is misschien wel het meest happy liedje op de plaat en daar zal de funky discobeat wel wat mee te maken hebben. De song gaat over het okselhaar van Coline. In het bijzonder hoe angstaanjagend het was toen ze de eerste keer haar oksels scheerde, toch deed ze het omdat dat nu eenmaal ‘de norm’ is. Met het nummer kaart het duo sociale druk en de nood om aan schoonheidsidealen te voldoen aan.
Dat de Brusselaars eerdere successen zoals North en Write A Song niet op de ep plaatsen is een doordachte keuze. Bij de overgang tussen Under My Arms en Welfare Queens wordt meteen duidelijk waarom. In het begin van het nummer gaat het deuntje van Under My Arms nog even door. Vervolgens begint Welfare Queens met een vette trapbeat. Ook bij deze song wordt een maatschappelijk probleem aangekaart. Op elk nummer van de plaat komt trouwens een ander maatschappelijk thema naar voor.
De overgang naar het nummer Anyway verloopt zelfs zo soepel dat je goed moet luisteren om te horen dat er een nieuw nummer is begonnen. De samenhang van de nummers en het verhaal dat Coline & Toitoine willen vertellen op SOMA maakt dat de mix van verschillende genres niet stoort maar juist verfrissend overkomt.
Het voorlaatste nummer op de plaat steekt er voor ons bovenuit en ook voor het duo is Lachez-moi een belangrijke track. Niet alleen omdat het hun eerste Franstalige nummer is, maar ook omdat het de eerste song is waarvan Toitoine de tekst schreef en waarop zijn stem te horen is. Het lied gaat over een oudere vrouw die haar leven ten volle heeft geleefd maar nu geconfronteerd wordt met ouder worden en de eenzaamheid waarmee dat soms gepaard gaat. Onbewust schreef Toitoine zo een biografisch nummer over zijn grootmoeder.
Over staat na een intens nummer als Lachez-moi volledig op zijn plaats. In tegenstelling tot Lachez-moi is het een rustig nummer. Coline zet de song a capella in. Ook hier verwerkt het duo duidelijk invloeden van verschillende genres. Het resultaat is een mooie afsluiter van een geslaagd debuut.
Met SOMA zet het duo zich op de kaart van beloftevolle Belgische talenten.
