Een paar jaar terug hadden we de gelegenheid om Lotte Remmen en Old Salt te mogen verwelkomen op één van onze Brugotta optredens in de toen nog Stedelijke Stadschouwburg. Het was onze collega die er ons toen attent op maakte dat Old Salt een band was die we móesten programmeren. Nu, enkele jaren later lopen we Lotte terug tegen het lijf. De violiste van Old Salt kwam via een optreden in Slovenië in contact met Toby Kuhn, die er de bassiste kwam vervangen. Het klikte redelijk vlug tussen beide artiesten en voor ze er erg in hadden waren al aan het samenspelen. Van de ene jamsessie naar de andere om uiteindelijk de knoop door te hakken en een band te vormen: Bipolar Bow.
Krunčhug, wat zoveel is als een stevige knuffel geven, is het eerste wapenfeit van Lotte & Toby. Acht nummers die gezamenlijk een kleine 50 minuten duren. Acht nummers die zich in het folkgenre bevinden maar ook flirten met jazz, blues en klassiek. Europese folkmuziek met uitstapjes naar de Balkan en de Appalachen. Muziek die enerzijds dromerig is en op andere momenten verdomd “funky”, bij gebrek aan een beter woord.
Zeemzoeterige melodieën en hartverscheurende klanken. Improvisatie ligt zeker aan de basis, maar toch is en blijft het gestructureerd tot de laatste noot. Zalig en hartverwarmend, droevig en koud, alles vind je terug in deze acht nummers. Helaas is dat ook het nadeel van deze plaat.
De muziek is wondermooi en Krunčhug is dan ook een luisterplaat bij uitstek. Maar echt radio materiaal zit er niet tussen. De veelzijdigheid laat niet altijd toe om er een label op te kleven waardoor we zelfs met containerbegrippen als jazz, folk of klassiek er niet meer geraken. Toch is dat laatste mogelijks nog het beste ankerpunt en verwacht ik deze band dan ook eerder terug te vinden op Klara om het kind maar een radionaam te geven.
Ben je fan van klassiek en folk in de breedste zin van het genre dan ga je hier zeker plezier aan beleven, maar de doorsnee pop en rock liefhebber zal hier eerlijk gezegd geen of weinig garen van spinnen.
Mr. Blue Boogie
