Stel je een deur voor die langzaam open splijt, een kier naar een universum waar stilte zindert en de nacht haar adem inhoudt. Daar trilt een galm door muren die ooit hebben gezwegen, daar kruipen ritmes langs de huid als koude vingers. In een gloed, die flikkert als bloedrood neon in een verlaten straat, vinden we het Uitheems Geduister. Dit is geen vlucht, maar een thuiskomst, in nummers van Paradox Obscur, Jesus On Extasy, Fritz & Tony, Inanis Yoake, Christine Plays Viola, Religion Of Heartbreak, DRKNSS, Moons in Retrograde, Torba, Curses en Omen Code.
Facebook / Instagram
PARADOX OBSCUR
Het Griekse synthduo Paradox Obscur heeft sinds hun oprichting in 2014 in vijf studioalbums een trouwe wereldwijde fanbase opgebouwd. Kriistal Ann en Toxic Razor staan er intussen om bekend een hybride electrosound te creëren.
Hun pas verschenen album Ikona is daarbij het meest expressionistische werk van het tweetal tot nu toe. Ze combineren geluidsexperimenten, uiteenlopende elektronische invloeden en persoonlijke expressie om een heel eigen sonische identiteit te creëren. Zoals altijd vermeden ze computers en digitale plugins en hebben ze alles ‘in realtime’ gecomponeerd en opgenomen met synthesizers en een drumcomputer, waardoor de klassieke essentie van hedendaagse elektronische muziek behouden blijft en tegelijkertijd een unieke, tijdloze esthetiek is ontstaan.
Het resultaat zijn acht rauw meeslepende nummers en daarboven op een dromerige, nostalgische herinterpretatie van het dance-anthem Lose This Feeling van de Nederlandse dj en producer Armin van Buuren (2023).
Ikona is digitaal, op vinyl en op cd verschenen via Metropolis Records.
Deezer / Bandcamp / Facebook / Website
JESUS ON XTC
De industrial rock-rebellen van Jesus On Extasy keren donkerder, zwaarder en meedogenlozer dan ooit terug, met hun album Between Despair And Disbelief. Onder leiding van oprichter Dorian Deveraux creëren ze een compromisloos geluid dat hun kenmerkende mix van industrial beats, schroeiende gitaren en rauwe emotie laat horen.
Schoon bruut, met harde randjes. Zo klinkt het wel. “Het lijkt erop dat de wereld naar de verdoemenis gaat. We kunnen er net zo goed de soundtrack voor leveren”, zegt Deveraux daarover.
Jesus On Extasy toert eind augustus/september en in februari/maart 2026 met Die Krupps door Europa, doch voorlopig nog geen tussenstop in ons land.
Between Despair And Disbelief is digitaal verschenen via Metropolis Records.
Deezer / Website / Bandcamp / Facebook
FRITZ & TONY
Fritz & Tony klonken ons onbekend in de oren, maar het blijkt te gaan om een nieuw project van Tony Wakeford (Sol Invictus) en Fritz Hagal (Sonne Hagal) die deze week hun album The Party’s Over releaseten. Daarvoor werden ze bijgestaan door Matt Howden (Sieben), Risa Hara (Inanis Yoake) en Bo Rande (Blue Foundation).
Elf dark noir-tracks werden opgenomen in Berlijn, Kopenhagen en Londen, waarmee het duo de grenzen doorbreekt tussen verschillende muziekstijlen. Van folk noir tot dark jazz, van dark ambient tot hedendaags klassiek.
Een dystopische dark discosound die je meeneemt in the rabbithole van hun innerlijke wereld. De teksten bewegen zich tussen rauwe introspectie, scherpe kritiek op het kapitalisme en surrealistische momentopnamen van een maatschappij die uit de hand loopt. Opgenomen in de grijze lucht van Londen en de schemerige hoeken van Berlijn, legt dit album het ongemak van nu vast met elegantie en rauwheid. Sombere trompetten, spookachtige vocalen en haperende texturen smelten samen tot een uniek geluidslandschap.
The Party’s Over is digitaal en op cd verschenen via Dark Vinyl.
INANIS YOAKE
Na een stilte van 2 jaar is Inanis Yoake, het darkwave-/ postpunkproject van Simone Skeleton en Risa Hara, terug met hun derde album Shallow Mist, bijgestaan door Tony Wakeford (Sol Invictus) en Michael Aliani (Chiron, voormalig Ikon) als gastvocalisten op drie nummers.
Inanis Yoake werd in 2020 in Londen opgericht. Hun constante evolutie en experimentele aanpak maken de twaalf nummers op deze plaat tot hun sterkste tot nu toe. Een duistere en sinistere draad loopt door het album en neemt ons mee op een introspectieve reis.
Voorzien van knappe strijkarrangementen kennen hun experimenten geen grenzen, zoals blijkt uit de knappe afsluiter Down Here, die elementen van noiserock en psychedelische folk combineert in één van hun donkerste nummers. Meer dan ooit ook doordrongen van electro-industrialelementen.
Shallow Mist is digitaal en op cd verschenen via Dark Vinyl.
Facebook / Bandcamp / Instagram
CHRISTINE PLAYS VIOLA
Een intens donkere, prachtige gothrocktrack kregen we deze week van de Italiaanse band Christine Plays Viola. My Redemption is de eerste videosingle die ze delen, van hun aankomende album F.I.V.E. – Fear Increases Violent Emotions, dat later dit jaar verschijnt.
De donkerrauwe strofes resoneren in duisternis, terwijl de heldere zang de spanning in de track opdrijft in het refrein. Gothorck wordt op die manier knap verweven in een intense darkwavesfeer. Een nummer dat het begin van een nieuw hoofdstuk markeert voor Massimo Ciampani (zang), Fabrizio Giampetro (gitaar), Marco Di Ianni (bas) en Gianluca Orsini (drums): rauw, melodieus en emotioneel intens.
My Redemption is digitaal verschenen.
RELIGION OF HEARTBREAK
De Amerikaanse darkwaveband Religion Of Heartbreak brengt Lunate uit, een vier nummers tellende ep die afstandelijke romantiek combineert met beukende EBM-ritmes.
Mikal Shapiro en Dedric Moore creëren met hun dark disco-formule ideale soundtracks voor mistige nachtclubs. Verlangen wordt een ritueel en liefdesverdriet transformeert in de ultieme redding op de dansvloer. Een sonische imitatie van een avondje uit vol hoogtepunten, dieptepunten en weer terug.
Lunate is digitaal verschenen.
DRKNSS
Met hun start in 1989 moet DRKNSS wellicht één van de oudste Portugese gothicrockbands zijn. Na een lange stilte zijn ze sinds vorig jaar terug, met een remix-ep, Six Degrees Below the Horizon. Om de dancetracks uit 1989 opnieuw dooreen te schudden en te laten dansen.
De laatste remix die we krijgen vooraleer de ep verschijnt, is die van het nummer Despair door dj Essence, met donker sombere stemmen en dance beats. “Ik probeerde wat rock van de band te combineren met een minha-benadering van techno”, zegt dj Essence daarover.
Despair is digitaal beschikbaar.
MOONS IN RETROGRADE
De in Duitsland gevestigde band Moons in Retrograde valt niet in één hokje te duwen. We krijgen nieuwe muziekgenres als nightmare trippop, dark alt-electro en hyperpop naar onze oren geslingerd die elkeen de lading wellicht wel kunnen dekken.
De in de VS geboren muzikante en multimedia-performancekunstenaar Kara Kuckoo liet haar nieuwe videosingle op de wereld los. Mirror Obscura klinkt daarbij donker helend, in een fijn uitgesponnen triphopelectrosfeertje en is een voorsmaakje van haar debuutalbum The Third Side of the Coin.
Over de track vertelt ze het volgende: “Carl Jung zei: “Alles wat ons aan anderen irriteert, kan ons tot zelfinzicht leiden.” Mirror Obscura gaat over het onder ogen zien van je eigen duisternis door de oneindige spiegels van anderen. We hebben de neiging om datgene wat ons ongemakkelijk maakt te vermijden en weg te duwen en daardoor kunnen we onszelf niet herkennen in die spiegels. Het nummer gaat over het diep duiken in de reflecties, het omarmen van je eigen duistere kant en het accepteren van onszelf en anderen als gebrekkig. De video portretteert de waargenomen dualiteit van zwart en wit en de waanzin in onszelf terwijl we onze eigen duisternis vermijden. De kleurelementen zijn glimpen van het spectrum van heelheid. Ik wilde vooral bij zonsopgang filmen, omdat die momenten van schemering en dageraad de magische ruimtes vormen tussen dag/licht en nacht/donker en de reflecties van kleur en schaduw die dansen op het oppervlak van de uitgestrekte en diepe oceaan de perfecte weergave zijn van The Mirror Obscura.”
Mirror Obscura is digitaal verschenen.
Spotify – Instagram – YouTube – Facebook – Website
TORBA & CURSES
Darkwaveproducer Torba heeft de release aangekondigd van een reeks remixen van zijn debuutalbum II, dat in januari 2025 uitkwam. Torba (ook bekend als Luigi Pianezzola) liet daarop zijn kenmerkend en destructief geluid horen. De in Italië gevestigde producer en tourmuzikant van The Soft Moon maakt rauwe, elektronische tracks die punk, industrial en clubmuziek combineren met een eigen moderne rauwheid.
De eerste release is Caduta (Curses Remix), in samenwerking met de in Berlijn gevestigde muzikant/dj Curses, bekend om het combineren van de nostalgie van new wave en energieke Italo-disco met flitsen van postpunk en live spookachtige vocalen tijdens dj-sets.
Deze remix klinkt alvast koud, prikkelend en zet aan tot (bizar?) bewegen. Darkwave, junglebeats en ijzingwekkende electro gaan perfect hand in hand.
Caduta (Curses Remix) is digitaal verschenen.
OMEN CODE
Het Londense duo Omen Code is een nieuwe rijzende ster in de EBM-scene. Diepe, donkere en rauwe industrial geluiden worden gepompt in meeslepende mid-tempo nummers die het gevoel creëren van een dystopische toekomst geregeerd door technologie en getekend door maatschappelijke achteruitgang. De band onthulde de grimmige cyberpunktrack Brutal + Pure, de eerste single van hun aanstaande debuutalbum Alpha State.
Programmeur en engineer Kevin Gould (ex-Electro Assassin) en zanger Agi Taralas (ex- Our Banshee) laten weten dat er de komende maanden nog meer singles verschijnen, wat leidt tot de release van het album op 5 december 2025. Je kan de dubbelcd met 48 pagina’s tellende artbook alvast voorbestellen.
Brutal + Pure is digitaal verschenen via Dependent Records.