De ‘donkere eeuwen’ van het vroege heelal duurden 200 miljoen jaar langer dan gedacht. Tijd en geluid zijn zo relatief, maar evenzo bepalend. Wij zitten ondertussen nog maar aan onze 200ste editie, maar zoals steeds gezegend met straffe donkere tracks in het Uitheems Geduister. Deze week, met nieuws van Saturn’s Cross, Psyclon Nine, Blackbraid, Kampfar, Asgrauw, Αuriferous Flame, nolongerhuman en Sorry Heels.
SATURN’S CROSS
Sebastian Montesi is een productief Canadees artiest, die vooral bekend is van zijn werk bij Mitochondrion en als één van de stichtende leden van Auroch. Met zijn cold-/darkwaveproject Saturn’s Cross ging hij een andere kant uit, één die weinig te maken heeft met zijn andere projecten. Ondertussen heeft Montesi zanger/bassist 1908 naast zich staan. Zonder hoop of angst onthult Saturn’s Cross hun album Cheat Death en dat klinkt soms overweldigend schurend en dan weer bedwelmend.
“Dit is een gewillige verkenning van het eindeloze labyrint en een lamp van pikzwart glas bedoeld als baken in de lichtloze diepten van de menselijke geest. Dit is een halsstarrige duik in de psychische duisternis van de ziel, met niets om de val te breken”, licht de band toe.
Complex opgebouwde nummers klinken verfrissend nieuw in een bekend genre. Koud, maar niet minimalistisch!
Cheat Death is pas digital, op cd en op vinyl verschenen bij Avantgarde Music.
PSYCLON NINE
Het Amerikaanse Psyclon Nine bevond zich aanvankelijk in de niche van industrial, maar evolueerde gaandeweg tot industrial metalband. Met hun nieuwe album Less To Heaven lieten ze alle grenzen los en verbonden ze metalcore met electrodoom, triptechno met black metal en experimentele, filmische soundscapes met alternatieve rock. Maar in de 9 nummers horen we vooral doomsound sluimeren in de hardheid.
Prachtig. Ondergronds. Angstaanjagend goed.
Less To Heaven is digitaal verschenen bij Metropolis Records.
BLACKBRAID
Iets voor fans van Watain, Uada, Pan Amerikan Native Front, Wolves in the Throne Room, Behemoth, Panopticon, maar toch iets dat uniek anders klinkt.
Want uit de diepten van de Adirondack-wildernis (VS) komt Blackbraid, met inheemse black metal zo ongetemd als de bergen waar het vandaan kwam. De Amerikaanse Sgah’gahsowah is de bezieler van het native American blackmetalproject Blackbraid, waarmee hij zijn eerste album Blackbraid I net releasete. Daarop vinden we 5 tracks die inhoudelijk verbonden zijn met natuur en cultuur.
Blackbraid I is digitaal, op cd en op cassette verschenen.
Bandcamp / Website / Instagram
KAMPFAR
Kampfar is een van die originele Noorse blackmetalbands. Ze naderen ondertussen de bandleeftijd van 30 en groeiden doorheen de jaren uit tot een extreme live-ervaring voor hun publiek.
Dolk (zang), Ole (gitaar), Jon (bas) en Ask Ty (drums) brachten met Flammen Fra Nord een knap nieuw nummer uit, dat we ondertussen ook terugvinden op hun nieuwe album Til Klovers Takt.
“Een paard in de verte, ruiter bovenop in uitbundig gekleurde kleding, komt de vallei binnen.
Hij noemt zichzelf een herder, een verzamelaar voor degenen hierboven.
Terwijl hij in een vreemde taal voor zichzelf zingt, verraadt de kalme melodie het vuur onder zijn woorden. Hij is hier om te redden en om gered te worden; hij is het woord, en het woord is hem.”
Flammen Fra Nord vertelt dit verhaal met twee stemmen, een verhaal dat de alchemistische reactie verbeeldt die ontstaat wanneer de enige echte vlam het oude vuur van de natuur probeert te vervangen.
De spiritueel getinte inhoud, onder heerlijke riffs en diepdonkere vocalen, leidt ons mee door fris bebladerde wouden van traditionele Scandinavische metal.
Til Klovers Takt is digitaal, op cd, op zwarte en clear vinyl verschenen bij Indie Recordings.
ASGRAUW
De Nederlandse blackmetalband Asgrauw werd opgericht in 2010 en zit niet stil. Na hun albums Schijngestalten (2014), Krater (2016), Gronspech (2018) en IJsval (2020), komt hun vijfde worp Façade eraan. Een album waar ze een tiental jaar aan werkten.
Hun sound stoelt op een donkere en sombere sfeer met doordringende gitaren en beklijvende synths, die worden versterkt met krachtige en energieke punky riffs en zware drums. Door de inzet van twee vocalisten is er veel variatie op het gebied van zang.
Het nieuwe album Façade is het vijfde album dat ze in meer dan tien jaar hebben opgenomen. Vanwege de pandemie nam de band de tijd om het best mogelijke album op te nemen. Frustratie werd omgezet in een album dat sneller, viezer en furieuzer klinkt dan eerder werk. Maar het melancholische kenmerkende geluid is aanwezig zonder de agressie teniet te doen. Een verkenning van de zone tussen leven en dood.
Ze laten ons alvast warm lopen voor het aankomende album met de single Tussen Willen En Kunnen, dat we met volle snelheid der riffs en drums over ons laten razen.
Façade verschijnt op 7/10 digitaal, op cd, cassette en lp via Death Prayer Records.
ΑURIFEROUS FLAME
Atmosferische black metal uit Griekenland, krijgen we van Αuriferous Flame. Het gaat om een nieuw project van Ayloss van Spectral Lore en Mystras, die net hun debuutalbum The Great Mist Within uitbrachten.
Αuriferous Flame is in zekere zin een voortzetting van veel van de ideeën en muziekstijlen in Mystras, zonder de verplichting van het middeleeuwse historische thema en volksmuziekstukken.
“Het belangrijkste doel van een project is een terugkeer naar de old school extreme metal-esthetiek voor inspiratie, in het bijzonder van de donkerste en meest vijandige soort metal. Een verjonging en een hersynthese van stijlen die niet langer zo gangbaar zijn, zonder te vervallen in de dezelfde oude attributen uit het verleden, of dit nu ideologische onverdraagzaamheid of metal elitarisme is”, vult de band aan.
De ijzigheid van de atmosferische black metal uit de jaren 90 zit er sterk in, badend in onheilspellende sferen, met giftige en scheurende riffs, krachtige blastbeats en duivelse screams.
The Great Mist Within is digitaal verschenen bij True Cult Records.
Nolongerhuman
Het combineren van persoonlijke, soul-searching ervaringen met harde industrial is iets zeldzaams in het genre. Nolongerhuman maakt gebruik van een meesterlijke mix van keiharde beats, pakkende keyboard riffs, gedetailleerde synthlijnen in een beklijvend sfeertje. De vocale samples verwijzen naar de industriële jaren 90 en versterken tegelijkertijd de dagboek-achtige teksten.
En hoewel de nummers gemakkelijk werken op de dansvloer, bieden ze ook stof tot nadenken, met thema’s als introspectie, integriteit, samenleving en een cultuur van apathie en blind vertrouwen op een ietwat dystopische manier.
De darkelectro-act nolongerhuman hernieuwde hun contract met COP International en kondigt daarmee ook nieuwe releases aan.
“Het is altijd een voorrecht om een artiest gedurende een lange tijd in hun carrière te steunen en we waarderen het enorm dat de band ervoor heeft gekozen om met COP te blijven werken”, zegt Christian Petke (COP). “Mooi is geen woord dat gewoonlijk wordt geassocieerd met harde electro, maar nolongerhuman injecteert de ziel en de schoonheid in een genre dat meestal alleen wordt bepaald door volume en aanvalsfactor. De nieuwe muziek is uitstekend en we kijken uit naar hun nieuwe releases.”
En het genoegen blijkt van twee kanten te komen, want ook Clint Robertson van nolongerhuman is enthousiast over de hernieuwde samenwerking: “Het is zo opwindend om met een label te werken dat dezelfde passie voor het genre deelt als ik heb. COP’s waarden en vooruitstrevende visie sluit zo nauw aan bij die van mij. Het beste moet echt nog komen.”
We krijgen alvast wat van dat nieuwe werk te horen, want Dead Inside is de eerste single van nolongerhumans aankomende vierde album Marionette.
SORRY, HEELS
In 1942 zei Peggy Lee: “…You’re sittin’ down and wonderin’ what it’s all about”.
En dus deden ze dat, ze zaten erbij en probeerden een meer actuele en persoonlijke vertolking van een onsterfelijk lied te maken, het opnieuw te interpreteren met hun eigen geluid en persoonlijkheid. Ze willen dat hun luisteraars zich afvragen wie de Sorry Heels heeft ingelijst.
En Sorry Heels, dat is de band van Simona Pietrucci (zang), Davide M. (bas, drums, synths) en Ettore Pistolesi (gitaar), die net hun nieuwe single Why Don’t You Do Right voorstelde.
“…as if the Sonic Youth of ‘Evol’ had moved to Manchester”, zo omschrijft het drietal zichzelf. En qua sound zit daar wel iets in. Donkerzwoel en deze keer met een vleugje blues, laten we ons meeslepen in de bedenkingen die Pietrucci met prachtige stem neerzet.
Why Don’t You Do Right is digitaal verschenen bij Wave Records.
