Berg de foute kersttruien snel weer een jaartje op, ruil de warme chocolademelk gewoon weer in voor een whiskey’tje en organiseer eerstdaags een rommelmarkt om van die abusieve kerstcadeaus af te raken. Of moeten we daarvoor nog een weekje wachten? Bij deze willen we voor volgend jaar ook pleiten voor correcte kerststallen. Daarmee bedoelen we kerststallen met een zwàngere Maria, inclusief bolle buik, tot dat kindeke op 25/12 in die kribbe belandt. Maar vooral: Yule, Joel, joel het uit, met het Uitheems Geduister! Deze week met nieuws van The Devil & The Universe, Age Of Distance, Panic Lift, Sevit, Skat Injector en The Royal Ritual.
THE DEVIL & THE UNIVERSE
GOATopia, het nieuwe album van The Devil & The Universe nadert en dat laten de heren horen met een derde, nieuwe single. Met herinneringen aan een toekomstig verleden en hun nieuwe track Spleen Cockiagne wenst het drietal ons ‘a merry Goatmas’! Stevig elektronisch gefundeerd klinkt dit nieuwe instrumentale darkwavenummer van het geitige trio uit Wenen, met veel aandacht voor ritualistische ondertonen.
Die herinneringen aan een toekomstig verleden zullen dus verklankt worden op hun aankomende album GOATopia, waarbij met een dosis magie, occultisme en zelf-ironie de gemiste kansen uit het verleden bezongen worden, zonder daar enige spijt over te hebben. Utopieën zijn gecreëerd, verwoest en heropgebouwd. Utopia is dood. Tijd voor GOATopia dus!
Spleen Cockiagne is digitaal verschenen. GOATopia verschijnt digitaal en op cd bij het label Solar Lodge en op vinyl bij Aufnahme+Wiedergabe en kan je reeds voorbestellen.
AGE OF DISTANCE
De basdrum drijft het donkergestemde nieuwe nummer Destination Nowhere van Age Of Distance voort. Zo donker de synth-streken zijn, zo punky uitdagend klinken de female spoken vocals die strak af tekenen, in de stijl van een Anne Clarck. Het nummer leeft in de jaren 80 soundgeest, maar mag daar zeker sterk te noemen zijn. De ijzig Berlijnse synthwave/ postpunk blijft immers nog steeds stevig overeind staan de laatste jaren!
Destination Nowhere is digitaal verschenen.
PANIC LIFT
De Amerikaanse industrial act, Panic Lift, laat – na Split – hun tweede ep dit jaar horen. Pieces is de opvolger in een reeks van 5 ep’s, die elk met een verschillend fysiek item uitgebracht worden.
Introspectief en melancholisch klinken de 2 nieuwe nummers Disease Of Kings en Failure Principle, beiden over thema’s als stress, verslaving en zelfbeeld.
Disease Of Kings is een industrieel rock-sludgefeestje met symfonische keyboardmelodieën en een muur van gitaren. Failure Principle klinkt meer als een stevige futurepop dansvloer-smasher met een vet dikke baslijn en oplopende synths.
Naast de 2 originele tracks, vind je ook remixen door genCAB, Assemblage 23 en KALCYFR terug.
Pieces is digitaal verschenen en bij je aankoop krijg je deze keer een Panic Lift mondmasker cadeau, om je veilig in dit post-apocalyptische landschap te begeven.
SEVIT
De darkwaveband Sevit uit Texas (USA) dropte onlangs zijn single It Can’t Rain All The Time, waarbij ze nu ook een videoclip voorzien, al helemaal geïnspireerd op de film The Crow.
“Ik wilde me altijd inleven in de mentaliteit van het personage en teksten schrijven zoals ik ze in hun geheel wilde horen. Ik begon me de woorden voor te stellen die ik zou hebben geschreven als ik Eric Draven was. The Crow was een prachtige film -zoveel verdriet en zoveel verlangen, zoveel hart…- Toen ik besloot dit nummer te schrijven, wilde ik de emotionele kluis van mijn hart opnieuw bezoeken en ik wilde dat de woorden bij het personage van de film hoorden, Eric Draven, die ik me voorstelde als donker, poëtisch, theatraal, gedurfd, gepassioneerd en mooi.”, legt frontman Jackie Legos uit.
En zo klinkt het nummer ook: traag, poëtisch en passioneel donker.
SKAT INJECTOR
De grind-/speedcoreband, Skat Injector, laat anti-menselijke propaganda horen op hun nieuwe album Bled Under A Burning Sky. Onmenselijk klinkt dit inderdaad. De uitgebraakte ritmes en woorden zijn er voor mensen zonder hartslag of met hyperactieve hartritmestoornissen. Kortom, laat ons zeggen dat wij onze avonden liever vullen met muziek. Van het muzikale genre. Zo kieskeurig zijn we niet meer na het beluisteren van dit album.
Opzettelijke onwetendheid, verlies van leefgebieden, dierenmishandeling, wereldwijde ecocide, opwarming van de aarde, milieuvervuiling, overbevolking en vele andere kenmerken van een bloedzoekend narcistisch ras dat binnen zijn grenzen moet leven zijn het centrale thema. Schone waarden te verdedigen dus, maar kan dat niet wat zachter?
Bled Under A Burning Sky is digitaal en op cd verschenen.
THE ROYAL RITUAL
De industrialact van de in Amerika gevestigde Brit David Lawrie stapt even van zijn pad om het begeesterende klassieke pianostuk Gnossienne No. 1 van Erik Satie te coveren. Het is zeker geen herwerking, want de originele pianolijn werd knap behouden en erg fragiel neergezet, maar wel in een modern jasje gestopt door de klassiek geschoolde Lawrie: “Erik Satie zit al sinds mijn tienerjaren in mijn poel van invloeden. Hoewel hij een toonbeeld van parodie en tegenspraak was, was hij duidelijk een gek. Hoewel veel van zijn werk inderdaad onzinnig was, is er zo’n sterk gevoel van beklijvende eenzaamheid – maar ook hoop en ironie – doorheen geschreven.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik in de marge sta en naar binnen kijk. Als Engelsman in de VS werd dit gevoel van ‘de buitenstaander’ nog versterkt. Mijn eigen gevoelens van affiniteit met artiesten als Satie zijn in de loop der jaren sterker geworden, en ik wilde zien of ik wat van mijn eigen expressiviteit in de ruimte tussen de noten kon injecteren.”
Met voorzichtige gitaarsneden en af en toe een subtiele ritmetoets op de achtergrond slaagde hij daar meer dan wel in.
Je vindt deze track terug als B-kant bij de single Empires. Je kan deze online beluisteren of aankopen op USB-stick.
