Hij houdt wellicht al even de weersvoorspellingen in het oog, want hij kon geen beter moment uitkiezen voor de release van zijn debuutsingle IJsjes dan tijdens een hittegolf! We zagen Ben Tanghe met zijn project monokimono live aan het werk op het poëzie-evenement Balonnenvrees in Antwerpen vorige maand. Met gelaagde synths en samplers bracht hij een sterk staaltje van elektronisch opgebouwde nummers, voorzien van knappe Nederlandstalige teksten met die rollende ‘r’ voor net dat tikkeltje meer. Wij waren toen behoorlijk onder de indruk!
In de videoclip bij IJsjes zien we beelden uit zijn kindertijd. Als een kimono die van generatie op generatie wordt door gegeven, vond hij bij zijn grootmoeder een schoendoos met 17 tapes met beelden uit zijn kindertijd. Hij ontdekte daarbij de kimono van zijn familie. Het is vanuit die tapes dat hij aan de nummers begon te werken voor zijn aankomende ep Kameleon, die later dit jaar verschijnt. IJsjes smaakt naar autobiografische melancholie, die hij met lichte ironie ook in de tekst weet weer te geven. “Ik ben ontwikkeld in donkere kamers en van alles bang geweest.”
Met zijn diepe stem heeft hij iets van Nick Cave, hoewel we ook verfrissende jeugdigheid horen. Wordt hij de nieuwe Spinvis of Gorki? Dit debuut heeft er in elk geval al het nodige voor. Meeslepend mooie Nederlandstalige pop die de zomer inleidt, zwevend op een gerust geluksgevoel.
Wij begonnen graag met dit dessert en kijken uit naar de rest van het menu dat monokimonos’ ep Kameleon belooft!