Het wás een newwavecoverband. En nog altijd wel een beetje. Enkele jaren geleden zagen we hen als trio live aan het werk in café ’t Gouden Mandeke, waar ze de avond donker kleurden met hun versies van nummers van o.a. The Cure, Kraftwerk, Sisters of Mercy, Echo And The Bunnyman, The Cult, Luc Van Acker, PJ Harvey… Dat ze als band groeiden bewezen ze onlangs, tussen de twee lockdownperiodes door voor een klein publiek, met veel meer zelfvertrouwen, een stevigere sound én met bijkomende bassiste Sonja Blauwblomme.
Los daarvan, bewezen ze daar ook dat ze ondertussen zonder problemen nummers van The Cure en The Sisters of Mercy neerzetten, maar dat Whispering Sons toch nog andere koek is. Niet om dit als een minpunt voor Face Your Fears willen stellen, want het is dan ook niet evident om de beste Belgische newwaveband van België te coveren, maar even ter illustratie voor de kritische beoordelaars die Whispering Sons ooit als ‘een flauw afkooksel van…’ waagden te beschrijven.
Op die broeierig hete avond genoten we meer dan ooit van dat live-optreden van Face Your Fears, gevolgd door Red Zebra die ons zowaar akoestisch moest bekoren, omdat we anders misschien te luid zouden meezingen en dat zou covidgewijs ongepast geweest zijn.
Maar wat we – naast de heerlijke sfeer – vooral onthouden van die avond, was dat we plots verrast werden met een eigen nummer van Face Your Fears. Het was de eerste keer dat ze het voor een live-publiek brachten en dit klonk al goed! Erg natuurlijk kon elke muzikant zijn eigen ding doen. De zelf geschreven muziek past de bandleden als een spannende zwarte slimfit. Met dit eigen nummer blijken de toetsen en zang van Corina Baekeland, de bas van Sonja Blauwblomme, drums van Dirk Tyncke en het gitaarwerk van Christof Van Hulle veel meer op zijn plaats te vallen.
En voor dat nummer Higher trokken ze naar de studio, waar ze deze samen met Mika Goedrijk opnamen om aan het grote publiek digitaal voor te stellen. Higher gaat over 2 mensen in een LAT-relatie en de moeilijkheden die daarbij (kunnen) komen kijken.
“Nervous and restless you walk in the room. Screaming and shouting without using words. You scream and shout in silence. There’s nothing more to prove. The wall gets higher I can’t get through. Close can be so far away from you.”
Een eerste stap naar eigen werk is gezet!
