WÜK of de Gentse postrock-hoop in bange dagen, tekende woensdagavond voor een uitstekend concert in Hollywood. Of beter: de Gentse cocktailbar met die filmische naam in de schaduw van het Kinepoliscomplex. Eerlijk is eerlijk: nooit eerder gehoord van die plek of van de concerten die er georganiseerd worden. Maar je kan nu éénmaal niet van àlles op de hoogte zijn. Het schaars verlichte zaaltje op de eerste verdieping van de bar bleek wel het perfecte decor voor een intimistisch concert.
Dat concert hield ook het afscheid in van Bart Depoortere, al ruim zes jaar de rijzige bassist van de vierkoppige band. De rustige vastheid in de even sferische als kolkende soundscapes waarop WÜK een patent heeft. In een vorig muzikaal leven was Bart ook actief in Thou, één van de zovele bands die nooit de waardering hebben gekregen die ze verdienden. WÜK is zowat in hetzelfde bedje ziek; overlevend dankzij positieve pers en de support van een groep(je) hardnekkige volgers – woensdagavond waren er zelfs fans uit Frankrijk aanwezig – maar tegelijk ook weinig meer dan dat. Jammer. Vorm zelf uw vervolgzin met de woorden ‘geheim’, ‘bewaard’, ‘veel’, ‘te’ en ‘goed’.
WÜK vergastte de concertgangers op een netjes uitgebelanceerde set die het beste combineerde van de twee releases (Wük, 2019 & Hit By Frailty, 2022) tot dusver. Slechts één vreemde eend in de spreekwoordelijke bijt; het nagelnieuwe Invasion Of Georgia On My Mind. Bij gebrek aan vocals blijven de taalkundige spitsvondigheden zich onveranderlijk in de extra large songtitels ophouden. De noviteit, werd achteraan de playlist geparkeerd maar doorstond de eerste livetest probleemloos. Ondanks de meerdere breaks en tempowissels.
Voordien hadden On The Lookout Fot The Chimney Sweeper en het bevreemdende We Are Where The Blue Dot Stops, de beste indruk gemaakt in de duisternis. Eén bis vooraleer huiswaarts te keren en daarvoor werd Only The Beachmaster Wears Thongs At Work afgestoft. De episch klinkende soundtrack bij een fors kronkelende roadtrip waarbij alle versnellingen gretig gebruikt worden vooraleer de bestemming te bereiken. Applaus en schouderklopjes waren na afloop niet van de lucht. Degelijk concert van een band die blijft boeien.