Tekst: Sylvie Baelemans
Vandaag staat Warhaus in een uitverkocht De Roma. Warhaus, dat is het soloproject van Maarten Devoldere sinds 2016. We kennen hem natuurlijk ook als frontman van Balthazar.
Johannes Verschaeve, zanger van The Van Jets, is zijn support. Ook hij begeeft zich sinds het uiteenvallen van de band op het solopad met Johannes Is Zijn Naam. In een pepermuntkleurig tweedelig kostuum, lees een vest en rok, geeft hij zijn eenmanszaak het startshot met Johnny Will Be King. Het dan al aanwezig publiek staat erbij en kijkt ernaar. De meningen zijn verdeeld, het is nog wennen. Met de afsluiter Apparaat zet hij de applausbarometer in het groen.
En dan rolt er een draaiorgel op het podium. Aan de hendel een man met een bos grijs haar, dito baard. De Warhaus-deuntjes schallen de zaal in. Een romantische intro om de harten op te warmen.
Het derde studioalbum Ha Ha Heartbreak staat deze avond centraal met ook enkele nummers uit We Fucked A Flame (debuutalbum) en Warhaus (tweede studioalbum).
Maarten is een interessante man, een ‘zoekende’ ziel en dat haal je uit zijn antwoorden in eerdere publicaties. Zijn creatieve energie raast onder invloed van de 7 zonden richting songteksten die uitbarsten van levenservaringen. Als je dan hoort dat de stijl van Gainsbourg en Cohen doorklinken in zijn stemtimbre, zijn interviews hebt gelezen en gehoord, valt deze mosterd dichtbij te halen: “Met clichés in plaats van met poëtische beeldtaal dingen uitleggen, maakt het soms wat eenvoudiger”.
Dat zijn nummers live ‘bangelijk goe’ klinken, bewijst nogmaals dit concert. Dat zijn bandleden van topmakelij zijn, hoor je vooral in Beaches. Dat hij graag experimenteert met het publiek, ook. En als je verder in zijn teksten graaft, hoor je hoe het leven je kan (ver)leiden.
“Make yourself comfortable and enjoy the ride”
Desire en we zijn vertrokken ‘down the rabbithole’.
‘…If there’s a god dying for your sins
Then there’s another stepping in…
There’s a god for your inner peace
The god of lust has him on a leash…’
Zijn leven kleurde gul en hij geraakte in het net van verslavingen. Drank en drugs werden een ‘gulzige’ dagelijkse kost.
Best I Ever Had
‘…We tried to quench our thirst but spilled a lot of drinks indeed
And now the floor we used to dance upon just sticks to our feet…’
Maarten Devoldere wilde een artiestenleven, romantiseren en idealen nastreven, waardoor hij zich (even) boven de werkelijkheid waande.
The Good Lie
‘…The best illusions that we make
Got a warmth that we don’t fake
I’m sticking to the good lie
That you can’t shake’
“Het leek wel alsof alles lukte in mijn leven, en dat bracht hoogmoed met zich mee”.
Fall in Love With Me
‘… You push yourself a way down my heart
Right past the hound and the guard
The man you think I am is not the man that I’d ever be…’
Zijn open relatie met Sylvie Kreusch (soms zijn muze, even zijn vriendin, nog steeds vocals Warhaus) bracht hem, en haar, in een rollercoaster van het rock-’n-roll-circuit.
Love’s a Stranger
‘…They say it’s naive
How we’re passing by…
‘Cause we’re provocative, babe
You and me…’
Mad World
‘…I’m wondering which man she wants love to deliver
A banker or a lawyer or a more successful singer…’
Hij zit ondertussen op tram 3 en zijn queeste heeft een andere wending gekregen. Een liefdesbreuk liet hem crashen. “Ik moest alleen zijn om heel te worden”. Maarten gaf al eerder aan dat hij op het pad is van innerlijke rust. Ha Ha Heartbreak is geen break-upplaat en gaat niet over Sylvie Kreusch.
Shadow Play
‘…Cause everyone has a heart
And every heart has a separate shadow
Every shadow will crave to come clean…’
Time Bomb
‘…At the heart of the matter it’s a matter of deceit…’
‘…How could you baby!’ Met gesloten ogen en extra decibels legt Maarten een ferme nadruk op deze woorden.
Open Window
‘…Babe, it’s in the future we belong
For now
Until I move on’.
Voilà, een man die aan zelfreflectie doet, die het nut ontdekt van zijn blinde vlekken!
Maarten, nankurunaisa, alles komt goed.