Vrijdagavond 25 oktober 2019 klonken er erg mooie, warme gitaarklanken doorheen Het Predikheren in Mechelen, de nieuwe thuis voor Jazzzolder Mechelen. De Amerikaanse gitarist Will Brahm stelde zijn jongste album Venture Atlas (2019) voor in de Jazzzolder en werd daarbij bijgestaan door contrabassist Jos Machtel en drummer Kevin van den Elzen, samen het VDE/Bhram Trio.
Uiteindelijk zouden slechts drie nummers uit Venture Atlas gespeeld worden. De eerste set werd geopend met het minimalistische, bloedmooie Madrid. Meteen erna het wat frivolere Finding North. Het sfeervolle Walking in Karakoy werd voor na de pauze opgespaard. Kevin van den Elzen nam na de tweede song in de set het woord en deelde mee dat de groep beslist had om ons toch vooral te trakteren op flink wat jazz standards. Misschien een beetje vreemd als je met een nieuwe plaat toert, maar we vonden het hoegenaamd geen straf om een heel sterke interpretatie van Thelonious Monks Pannonica te horen of ook een bijzonder vinnig Eternal Triangle van Sonny Stitt, dat voor het eerst live gebracht werd door het trio. “Enjoy the world premiere”, riep Brahm het uit. Op onze notities hebben we een slordig “woow” gekrabbeld, en ja dit was bijzonder knap.
Ook in Nice Work If You Can Get It van George Gershwin wist het trio te schitteren. Maar de échte kleppers werden pas op het publiek afgevuurd na de korte pauze. Zo klonk Countdown van John Coltrane adembenemend en waren we natuurlijk erg blij met de ode aan ‘onze’ Django Rheinhardt mits de fraaie vertolking van Nuages. Verder zat er ook lekkers zoals Sophisticated Lady (Duke Ellington) en Fee-Fi-Fo-Fum (Wayne Shorter) in die tweede set.
We trappen allicht menig open deur in als we stellen dat het gitaargeluid en de speltechniek van Will Brahm ons sterk aan Pat Metheny doet denken, al is hij verre van een copy cat. De mooie gitaargloed waarin Brahm grossiert, werd vakkundig aangevuld en bijgekleurd door de hechte ritmesectie waarvoor Machtel en Van den Elsen garant stonden. Wat ons betreft hadden er wat meer composities met tempo en panache in de set gemogen, zoals dat bij Countdown en Eternal Triangle het geval was, en we bekennen dat wij diegenen waren die zachtjes “No!” riepen, toen Brahm de woorden “let’s slow it down a bit now” uitsprak. Sorry, Will, maar ter onzer verdediging: wij waren ook die ‘enthousiaste John Coltrane-fans’ die je zo wist te appreciëren.
Laat er geen twijfel over bestaan: het VDE/ Brahm Trio trakteerde het Jazzzolderpubliek op een bijzonder fijne jazzavond, met behalve die drie songs uit Venture Atlas erg fraaie rendities van de gekozen standards, waarbij het telkens genieten was van Brahms heldere en warme gitaargeluid en fijne techniek.
Foto: © Erwin ‘Jassepoes’ Van Rillaer