Toegegeven, we zijn er uiterst trots op dat Luminous Dash voortaan mag samenwerken met Muziekclub N9. De concertzaal uit Eeklo biedt ons de kans om geregeld een voorprogramma te cureren. Met een Belpoplegende als Metal Molly op de affiche moesten we wel één van de beste Belgische bands van dit moment op het podium zetten. De keuze viel zonder al te veel twijfel op thenightclub.
Door allerlei redenen – wellicht omdat de wereld uitpuilt van nachtclubs – moet je dit aan elkaar schrijven, maar dat is niet meer dan een detail. Waar het hem wel om draait is het fenomenale en unieke geluid van deze Gentse band. En ja, we zullen het nog één keer vermelden en daarna nooit meer: Sander Van den Broecke en Paul Van De Velde hebben een verleden in de cultband Falling Man, maar behalve de podiumpresence is dat het enige wat hen bindt.
Wat begin dit jaar bescheiden de wereld werd ingestuurd als een project waarvan men wel zou zien waar het zou belanden, is ondertussen uitgegroeid tot één van de beste livebands van dit moment. Ons moet je niet per se geloven, wel de vele mensen die de band zagen. Dat bleek ook het geval te zijn in de N9, ook al duurde de pret maar een dertigtal minuten, maar dat is helaas je lot als je de support act bent. Maar iets fluistert ons toe dat thenightclub daar weldra – en op andere podia – de hoofdmoot voor zich mag opeisen.
Hun geheime wapen is strakke postpunk waarin ruimte gelaten wordt voor wat experiment, maar zonder te vergeten dat je het publiek naar huis moet sturen met een melodie in hun hoofd. Een band die respect heeft voor het verleden, zo herken je altijd wel een sprankeltje Gang Of Four of – nog beter – T.C. Matic in hun sound. Met de vuist vooruit, eigenzinnig maar tegelijkertijd ook toegankelijk. Dat laatste komt niet in het minst door frontman Sander Van den Broecke die er niet de minste moeite mee heeft om alle pupillen uit de zaal naar zich toe te trekken. Een frontman waar je als band alleen maar van kan dromen en hij kan ook nog zingen!
De publiekslievelingen – die bestaan reeds – zaten in de set. Van Mr. Eddie tot Uncle Rita of afsluiter Disco Juice, één van de meest catchy songs van dit moment. Weliswaar met dank aan Let’s All Chant van Michael Zager Band. Het is dan ook een heel klein beetje disco. Mocht je ze hebben gemist, dan moet je jezelf nog niet meteen gaan vervloeken, want op 29 november brengt Luminous Dash hun terug op het podium, deze keer in Zappa in Scheldewindeke.
Metal Molly dan. Indien je dit hebt gemist, mag je wel beginnen vloeken, want in de wandelgangen – ook al was het gewoon op de rookplek – vertrouwde frontman Allan Muller ons toe dat het succesvolle reünieverhaal geen vervolg zal kennen. Nog een paar shows in Nederland en België (4 december in de AB, 16 januari in CC Zwaneberg in Heist-Op-Den-Berg, 6 februari in Leietheater in Deinze en op 28 maart in De Roma), maar daarna is het over and out en concentreren ze zich verder op hun actuele muziekprojecten.
Allan Muller, Pascal Deweze en Gino Geudens doen er niet flauw over. Hier gebeurt niks nieuws, maar gewoon a trip down memory lane. Het trio wist dan ook dat de – zeer goed gevulde zaal – vooral bestond uit muziekliefhebbers die de jaren 90 als een gouden tijdperk zien. Niets op tegen, want de meest interessante indiebands komen dan ook uit dat tijdperk.
In 1994 stonden ze in de finale van Humo’s Rock Rally, maar moesten ze de eer laten aan dat andere fantastische bandje: Evil Superstars. Niet dat er van afgunst sprake was, want een paar jaar later vormde Deweze samen Mauro Pawlowski het vrij briljante – en compleet ondergewaardeerde – Mitsoobishy Jacson.
Metal Molly begon met Monday Is Queer en daarmee werd meteen de toon gezet voor wat we het komende uur zouden horen: indie van Vlaamsche bodem, maar met een zeer Amerikaanse twist, van Nirvana tot Guided By Voices. Of gewoon They Might Be Giants wiens geweldige Birdhouse In Your Soul op het einde van de set een Metal Molly-jasje kreeg.
Dat de meeste songs uit hun debuut Surgery For Zebra kwamen, hoeft niemand te verbazen, PVC, Superskunk, Small Supernova (het beste nummer uit de set) of natuurlijk Orange, het zat er allemaal in. Of Tupperware Woman uit die gelimiteerde cd-ep More Cheese. Veel minder uit opvolger The Golden Country, maar de band heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze niet zo tevreden waren over deze plaat. Ook een paar songs die we niet kenden en wie weet komen die ooit wel uit op plaat, want naar verluidt heeft Deweze nog een hele doos cassettes met onuitgebracht Metal Molly-materiaal.
Metal Molly deed wat van hun verwacht werd, die fameuze golden memories van de nineties terug laten blinken. Het publiek genoot en wij ook.
Het Luminous Dash-team bedankt de vriendelijke N9-crew voor deze unieke kans. See you next time Eeklo!
thenightclub: Facebook – Instagram
Metal Molly: Facebook
Muziekclub N9