Van zodra we te horen kregen dat Rumours opener zou worden van een nieuwe reeks concerten onder de noemer ‘STAMsessions’, kruisten we de avond meteen aan in onze agenda. En we waren niet de enige. Veel bekende muziekminnende gezichten tussen het publiek, dat deze zwoele zomeravond ook liefst in het gezelschap van dit uitzonderlijke kwartet wil doorbrengen.
Wanneer de intro weerklinkt, zien we zangeres Hannah zich opladen met het gezicht naar haar drie kompanen (Jonas, Stefanie en Pieter-Jan), die de overige zijden van een vierkant vervolmaken. Somebody wordt ingezet en vanuit het kwadrant zwellen steeds nadrukkelijker door het lijf zinderende bassen aan, die als aanspoelende flessenpost de borstkast beroeren.
Wallaroo geeft ons de kans om de fles te ontkurken, maar de donkere ondertoon weerhoudt ons er nog van om de boodschap te ontvouwen. We dwalen door onze gedachten en voelen hoe alles en iedereen de elektronische klanken gretig in zich opslokt. Net als wijzelf.
Tiktak begint minder dreigend en onze nieuwsgierigheid haalt het van de mogelijke consequenties. We lezen een verzoek om achter het masker te gaan zoeken naar wie we echt zijn. Maar bij die zware opdracht krijgen we ineens ook een uitnodiging om een soulmate mee te nemen. Als we die vinden.
Met Ibiza gaat onze zoektocht dwars doorheen de zonsondergang, waarachter we het nachtleven binnenstappen. (Het aanstekergeluid dat accidenteel door de intro echoot is een keeper.) We worden bijna tot een verleidingsdans gedwongen. Ergens dichtbij moet een sluitstuk te vinden zijn dat ons op weg moet kunnen helpen. Is er dan toch iemand? Hoopvol speuren we doorheen de menigte.
De dreigende sloophamer van Surface slaat die droom echter meedogenloos aan diggelen. De hese stem van Hannah smeekt ons een laatste keer om verder te durven kijken dan het laagje vernis. Tegen beter weten in stappen we verder de lange nacht in. Opgezadeld met huiswerk dat nog even mag wachten.
Afsluiter Pew Pew is een bommetje in het zwembad van een gala-avond. Het gezelschap partycrashers waar we ons ondertussen bij vervoegd hebben, doorbreekt het spiegelvlak waar geen van de genodigden durft in te kijken. Na een korte outro staan we weer veilig met beide voeten op de grond. Het masker wat losgewrikt. Verbluffende trip!
Vraagje aan de band: neem ons de volgende keer alstublieft mee naar de wondere wereld waar deze pareltjes ontstaan. Wij brengen het oestermes mee!
Copyright foto: Wouter De Sutter
