Tekst: Jef Versmissen
Een frisse dinsdag in de Kempen bleek een ideaal moment voor een herdenkingsmoment aan onze favoriete bard Nick Drake. “Forgotten while you’re here, Remembered for a while”, zong Nick Drake in 1974, enkele jaren voor hij op 26-jarige leeftijd overleed. Het is ook de titel van de show die Annelies Van Dinter (zang), Gianni Marzo (gitaar), Nicolas Rombouts (bas), Jan Swerts (piano) en Renée Sys (zang) volgende week zullen starten en waarvan we de try out in de Hnita Jazz Club mochten volgen.
Maar hoe raak je de melancholie en soberheid van Nick Drake aan? Hoe raak je die breekbaarheid aan? De band gaf in haar intro aan dat ze nog volop zoekende waren, maar dat excuus bleek niet nodig. Ok, hier en daar rammelde er wel eens iets, maar dat bleek niemand te storen. Ons trouwens ook niet. Daarvoor was de aanpak te goed. De band speelde de nummers van Nick Drake met veel respect voor het origineel en zeer mooi stemmenwerk van de verschillende muzikanten. Daar bouwden ze dan, als het slaapkamerorkest dat Nick nooit gehad heeft, hun muzikale interpretatie verder op, met bij momenten verstilde, maar supersonische, geluidsmuren tot gevolg. Slow motion soundscapes, hoorden we ons mompelen.
Ondertussen werden we dertig jaar terug in de tijd geworpen, ogen gesloten, diep genietend, en kwamen we terug in contact met de jongelui die destijd Nick Drake voor de eerste maal ontdekten. Hoe de stem ons door die zware tijden trok, hoe Nick er voor zorgde dat we niet alleen in de duisternis verdwaalden. Hoe hij de soundtrack van een vergeten generatie vormde. Want we waren ooit allemaal 26 jaar oud, de leeftijd waarop Nick overleed. Alleen in zijn bed, met slechts een gitaar als kameraad … een paar pillen op het nachtkastje.
De hommage die de vijf muzikanten aan de Engelse bard brachten, was een zeer intense beleving. Op de grotere podia gaat er blijkbaar nog een beeldend luik bijkomen, wat de ervaring ongetwijfeld nog zal versterken. Maar zoals het gisteren in Hnita Jazz Club overeind bleef staan, gaan hier sowieso nog zeer veel mensen van genieten. Dit opent hopelijk de deuren voor een nieuwe generatie van muziekliefhebbers om dit miskende genie te ontdekken. En hopelijk brengt die ontdekking wat vertraging in onze samenleving, waarbij we allemaal eens goed onze ogen kunnen dichtdoen, om te genieten van de pareltjes van Nick Drake.