Terwijl de winkelstraten gevuld zijn massa’s mensen met het “stressmis” syndroom en het jaar 2023 stilletjes aan op zijn einde loopt, mag PJDS het geweldige album Extinct Birds nog eens voorstellen in Antwerpen. Hoewel het begrip “nog eens” vrij relatief is in dit geval. Pieter-Jan De Smet, Mirko Banovic, Teun Verbruggen, Frederik Segers en Jan Duthoy brachten samen dit jaar één van de mooiste albums van het jaar uit en ze waren nauwelijks op podia of festivals te zien. We zullen het maar een foutje van de programmatie noemen.
Gelukkig kreeg de geweldige band met alleen maar topmuzikanten, een aanbieding van Djingel Djangel om die prachtige composities nog eens live te brengen in Antwerpen. Dus trokken we met veel verwachtingen naar het Eilandje om het vijftal aan het werk te zien. Vreemd genoeg was het evenement niet uitverkocht, we zullen het maar steken op het feit dat het de dag erna kerstavond was en sommigen zich daar op wilden voorbereiden…
In elk geval had Pieter-Jan er ongelooflijk veel zin in dat merkten we aan alles. Hij smeet zich volledig en gaf zich met veel overgave. De Smet kon zoals gewoonlijk rekenen op zijn verbluffende band, want het klonk strak, straf en overweldigend. Banovic en Verbruggen zijn misschien wel de beste ritmetandem van het land, Segers is zo’n gitarist die niet opvalt maar wat hij uit zijn gitaar tovert is magisch en Duthoy zorgt voor de kers op de taart met zijn ingetogen synthgeluid. Het was aan niks te merken dat de band haar laatste concert begin november speelde, het vijftal zorgde voor kippenvel van begin tot eind.
Bijna alle songs uit Extinct Birds passeerden met veel overtuiging de revue. Mysterieus, donker, heftig, avontuurlijk, met af en toe een knipoog naar David Bowie, Tom Waits en De Smets groot voorbeeld Arno. Het album werd opgenomen in Oostende en hij droeg het nummer Salt-Laced City dan ook op aan zijn veel te vroeg overleden vriend. Ook was er plaats voor een paar oudjes zoals een verbluffend intense versie van Sister/Brother uit Lightsleeper, een gedreven Fire uit het debuutalbum Antidote en het rustig opbouwende My Soft Spoken Brother uit Homebrew dat verscheen onder de naam Beuzak. Ook het vorige album Siren werd niet genegeerd met het geweldige Brutes en de funky groovende Clean Clothes en Imitation Of A Black Planet.
Natuurlijk kregen we nog een kleine bisronde met de zalige klassieker August en Pieter-Jan sloot solo af met een pakkende intieme versie van To Miss Someone van Maria McKee. Het publiek trakteerde de band op een enthousiast applaus maar omdat het optreden echt om 22u moest stoppen, kregen we geen tweede bisronde meer.
PJDS begon 2023 geweldig met de release van het sublieme Extinct Birds en sloot het jaar in schoonheid af met dit prachtige concert. En al stonden deze vijf klasbakken op een klein podium, toch waren het geluid en de nummers groots op alle vlakken.
Wij kunnen dan ook enkel aanraden om PJDS live te gaan zien. Je kan dat volgend jaar doen op:
09/05 – De Casino, Sint-Niklaas
11/05 – De Grote Post, Oostende