Trefpunt heeft altijd een fijne neus gehad voor opwindende muziek. In hun concertzaal kwamen tal van undergroundhelden langs wat er mede toe leidde dat het café een ware trekpleister bleef voor liefhebbers van een stevige pot bier en een streep muziek die recht door het hart gaat. Het Brussels-Kempisch-Antwerpse Noa Lee besteeg op een druilerige avond in maart het podium met de bakken bier en won alleen maar zieltjes.
Noa Lee is de band van Nina Kortekaas, de vanuit Brussel opererende singer-songwriter/pianiste/zangeres. Ze schrijft alle nummers en teksten zelf en laat zich begeleiden door twee uitermate getalenteerde muzikanten, Robbe op drums en Lennart op bas. Nina opende de set met het lange begeesterende Carried Away waarin bassist Lennart Heyndels ons meenam naar het frisse IJsland, echo’s van Sigur Ròs kwamen op resonante wijze steeds terug in de knap opgebouwde song. Zijn rode muts hielp natuurlijk om deze gedachte aan te houden.
Veel frontvrouwen zijn al lang blij dat ze één gave bezitten, Nina grossiert in talenten eens ze haar Novation bedient. Haar songs ademen een zeldzame combinatie van complexiteit en freewheelende evidentie uit. Steeds wondermooi en altijd met meerdere bodems, alsof een geoloog steeds weer nieuw leven ontdekt bij het ontginnen van al het fraais wat zich voor zijn of haar ogen voltrekt. Misschien komen we paragrafen tekort om deze talenten op trefpuntige wijze te omschrijven. Absent Soul en eerste single Blue Ruin zijn op dit vlak heuse pareltjes. Nummers waarin Nina ons op overtuigende wijze meeneemt naar de vibe waarin ene PJ Harvey ons destijds onderdompelde toen we luisterden naar platen als Is This Desire? of White Chalk.
Het is een ferme vergelijking, maar het houdt hierbij niet op. Nina kan met haar stem een volledig hoogteparcours overwinnen en neemt ons mee naar diepe dalen en ijle bergflanken. Pinten werden er niet getapt, iedereen keek en luisterde ademloos toe. Het is toch wel lang geleden dat we een stem van dit kaliber hebben gehoord. Nieuwe single Your Song doet denken aan vintage Absynthe Minded en heeft de stem van drummer Robbe Broeckx als extra troef. Heerlijke klankkleur! Het kan ook geen toeval zijn dat School Is Cool voor Noa Lee koos als support act voor haar lente-offensief.
Dit brengt ons naadloos bij het talent van Nina om een vol café aan het lachen te brengen met charmante, onbeholpen bindteksten. Alleen zij komt weg met een uitleg die ze abrupt onderbreekt met de woorden ‘het doet er eigenlijk niet toe’, wat ze dan meteen weerlegt met ‘eigenlijk doet het er wel toe’. En of het er toe doet! Wet Coats schreef ze op de trein en in dit nummer schreeuwt ze op erg beschouwelijke manier haar consternatie en vertwijfeling uit over de gejaagdheid van “a city that never sleeps”. “Sleepless city, restless city, won’t you shut down?” Bekijk het gewoon zelf maar eens als je met de trein aankomt in Brussel Noord en je de witte lijn als een rode draad ziet lopen tussen twee wolkenkrabbers. De vocale prestatie van Nina in dit nummer deed haren ten berge rijzen.
Hoe knap en gelaagd de eerste drie kwartier van de set waren, des te opwindender was het slotkwartier met een pièce de resistance waarvoor School Is Cool met graagte een extra jaar hogere studies had willen incalculeren. Kate Bush flitste onvervaard door onze gedachten, want dit nummer beklimt ook wuthering heights. Zo ook slotnummer Dance, een opwindende lap danstestosteron die elke vorm van melancholie overboord kieperde en verving door levensvreugde en een drang naar meer. En zo klonk “Shake a leg, move an arm” in onze hoofden plots als pure opwinding.
Het publiek wilde een cover van The Rolling Stones maar een wakkere fan herinnerde Nina aan de ovenverse instant hit in wording, Shimmer. Een vette bas en een groovy synthriedel katapulteerden een enthousiast Trefpunt naar de gouden Björk-jaren, je weet wel dat popprinsesje dat zichzelf onsterfelijk maakte met Human Behaviour. Op twee weken tijd kon je Noa Lee evenveel keer bewonderen in Gent, er komt nog een herkansing in april, als ze met School Is Cool langskomen in de Charlatan. Noa Lee speelt ook een paar keer in Brussel, zorg dat je erbij bent. De debuut-ep volgt ook in april. De band overtuigde in BarBroos in februari, en maakte in Trefpunt een verpletterende indruk.