Vorig jaar debuteerde Naima Joris met de prachtige single Soon waarmee ze liet horen dat haar stem meer aandacht verdiend. Ze was in het verleden de achtergrondzangeres van Raymond van het Groenewoud, Isbells en The Happy. Ook de volgende singles My Home en Bellybutton waren breekbare pareltjes afkomstig van de naamloze debuutep waarop de zangeres het verdriet tracht te verwerken rond het overlijden van haar zus Saskia. Maar Naima kreeg pas de aandacht die ze verdiende door haar medewerking aan het televisieprogramma Vive Le Vélo waar ze samen met gitarist Vitja Pauwels de muziek verzorgde. Het was dan ook niet verwonderlijk dat het optreden in het Rivierenhof volledig was uitverkocht.
N∆BOU mocht het voorprogramma verzorgen de band rond trombonist Nabou Claerhout die ook deel uitmaakt van Jokke Schreurs Septet, Muze Jazz Orchestra XL, Azbeul en Tadpole Evolution. Naast Claerhout maken bassiste Trui Amerlinck, gitarist Roeland Celis en drummer Mathias Vercammen deel uit van de band. In 2019 debuteerde N∆BOU met de ep Hubert (het debuutalbum verschijnt in oktober) en Claerhout werd onlangs op Gent Jazz tot Jong Jazztalent Gent 2021 gekroond.
De set van Claerhout en co bestond voornamelijk uit songs uit Hubert die we kunnen klasseren als “lyrische jazz”. Nabou weet hoe ze een indrukwekkende, warme toon uit haar trombone krijgt. Daarnaast wordt ze bijgestaan door een voortreffelijke ritmesectie en gitarist Roeland Celis die fenomenale solo’s uit zijn gitaar tovert. Ook al kregen we maar een halfuurtje N∆BOU toch waren wij waren blij verrast door de geweldige sound en composities die dit kwartet brengt.
Naima Joris nam naast de zang ook de piano, saxofoon, klarinet, akoestische gitaar en percussie voor haar rekening. Ze liet zich, zoals steeds begeleiden door Niels Van Heertum op euphonium en toetsen, Vitja Pauwels op gitaar en lap steel, Lara Rosseel op contrabas en Tijl Pirys op drums en percussie.
Het vijftal speelde vooral nummers uit de debuutep die nog intenser en donkerder klonken dan de studioversies. We hoorden een combinatie van Tom Waits, Billy Holiday, Cesària Évora en Cassandra Wilson. Joris heeft zo’n doorleefde stem die door merg en been gaat. Dan hebben we het nog niet over de muzikanten gehad die met de hulp van loops en diverse effecten een mooie wall of sound neerzetten.
Naast eigen composities bracht Joris straffe eigen versies van nummers van Abbey Lincoln, Duke Ellington, Neil Young en de Mexicaanse klassieker Cucurrucucu Paloma. Voor Naima zijn deze covers een manier om toch wat lichtheid in de set te krijgen aangezien haar eigen nummers vrij donker zijn. Ook tijdens de bisnummers koos ze ervoor om twee covers te spelen.
Tussen de songs vulde Naima de leegte op met wat onhandige bindteksten die best humoristisch waren en ook dat bracht wat licht in de set. Maar wij waren vooral onder de indruk van haar waanzinnig mooie stem, haar prachtige composities en toffe eigen versies van klassiekers die ze bracht met haar fantastische muzikanten.
Het was gewoon perfect!